Jerzy Budziłek urodzony 4 sierpnia 1953 roku – w Czarne koło Słupska. Jako syn Oficera Wojska Polskiego, w wieku dziecięcym, kilka razy zmieniał miejsce zamieszkania. Rodzice Budziłków kilka lat mieszkali w Giżycku, skąd przenieśli się do Elbląga. W Elblągu rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej, która mieściła się w pobliżu stadionu. W 1964 roku zamieszkał w Olsztynie przy ulicy Gietkowskiej, w budynku, z którego okna mógł oglądać stadion OKS Olsztyn. Na Gietkowskiej mieściła się także siedziba klubu OKS Olsztyn.
O pierwszych krokach w futbolu młodego Jurka oraz wspomnieniach z kariery piłkarskiej i trenerskiej można dowiedzieć się z cyklu „Tu zaczynałem WMZPN” – Jerzy Budziłek z 21 stycznia 2020 roku. Jerzy zaczął uczęszczać do Szkoły Podstawowej nr 11 przy ul. Jagiellońskiej. Bardzo szybko nawiązał kontakty z kolegami z ulicy i w wolnym czasie grali w piłkę. Wielu z nich zapisywało się do sekcji piłkarskiej OKS Olsztyn. Pierwszym trenerem Jurka był, dobry piłkarz, Jan Woźnica. Jak wspomina w zespole trampkarzy prawie cały zespół był z ulicy Gietkowskiej. Cieszyli się i grali w trudnych warunkach co przedstawia poniższe zdjęcie.
Po ukończeniu szkoły podstawowej, Jerzy rozpoczął naukę w Technikum Budowlanym. Po ukończeniu wieku juniora rozpoczął grę w seniorach. Po skończeniu technikum został zatrudniony w Olsztyńskich Zakładach Opon Samochodowych. W sezonie 1974/75 był w kadrze drugoligowego zespołu, którego trenerem był reprezentant Polski Henryk Szczepański. Stomil grał w grupie północnej i wraz z Arkonią Szczecin i Wartą Poznań spadł do klasy wojewódzkiej. W sezonie 1975/76 Stomil miał dwie drużyny w klasie okręgowej i jedna z nich zmieniła nazwę na Chemik Olsztyn. W tej drużynie grał Jerzy Budziłek.
W sezonie 1976/77 rozegrał w Stomilu 9 spotkań i zdobył jedną bramkę, ale najbardziej ciągnęło go do pracy szkoleniowej. Pierwszą swoją życiową przygodę odbył z młodszymi od siebie o 2 lata kolegami z boiska. W 1973 roku juniorzy Stomil Olsztyn po zdobyciu Mistrzostwa województwa startowali w ćwierćfinale mistrzostw Polski.
Turniej odbył się w Zielonej Górze. Stomil trenera Jerzego Masztalera pokonał 4:1 Olimpię Poznań i zremisował z Zastalem Zielona Góra 1:1 oraz Ruchem Chorzów również 1:1. Stomil zajął drugie miejsce w turnieju i sklasyfikowany został na miejscach 5-8 w kraju. Potencjał tego zespołu został wykorzystany rok później po kolejnym mistrzostwie województwa juniorów.
Juniorzy Stomilu Olsztyn w turniej ćwierćfinałowym pokonali Łodziankę Łódź 4:0, Gwardię Koszalin 3:0 i zremisowali 0:0 ze Stalą Mielec. Te wyniki dały awans do półfinału, w którym olsztyniacy pokonali dwukrotnie 3:1 i 2:0 juniorów Star-u Starachowice. W finale na stadionie Legii Warszawa juniorzy Stomilu Olsztyn pokonali 2:0 Szombierki Bytom – dwie bramki strzelił Sławomir Masztaler. Jerzy Budziłek był dobrym duchem tego zespołu. Załatwiał sprawę organizacyjne i pomagał podczas treningów.
Opisując to historyczne wydarzenie, być może zdopingowałem trenera Jerzego oraz kapitana zespołu Ryszarda Muszyńskiego do zorganizowania okolicznościowego spotkania po 50 latach od tego sukcesu.
Prezentujemy zdjęcie ze spotkania w dniu 10 sierpnia 2024 roku.
Jerzy Budziłek w 1978 roku jeszcze podczas swojej kariery piłkarskiej ukończył kurs instruktora piłki nożnej i rozpoczął pracę w Stomilu z zespołami młodzieżowymi. Sukcesy piłkarzy Stomilu w rozgrywkach młodzieżowych opisałem w czterech odcinkach, w cyklu „Młodzieżowa piłka nożna w województwie olsztyńskim w latach 1981-92. Jerzy Budziłek pracując aż do 1990 roku z juniorami młodszymi i starszymi zanotował liczne sukcesy na polu województwa i kraju. Jest w posiadaniu licznych fotografii, z których kilka przedstawiam.
Ogólnopolska Spartakiada Młodzieży – 1985 rok
Województwo olsztyńskie reprezentował zespół juniorów młodszych Stomilu Olsztyn, którego trenerem był Jerzy Budziłek. W turnieju rozgrywanym w Suwałkach Stomil wygrał 3:1 z ŁKS-em Łomża, zremisował 1:1 z Wigrami Suwałki i przegrał 1:2 z Błękitnymi Raciąż. W wyniku dyskwalifikacji zespołów z Łomży i Raciąża w tabeli turnieju po cztery punkty miały trzy zespoły. Pierwsze miejsce Wigry, a na drugim i trzecim miejscu z jednakową liczbą bramek 4:3 znajdowały się zespoły Stomil Olsztyn i Włókniarza Białystok. W wyniku losowania do finału awansował zespół z Białegostoku. Pozostał duży niesmak z nieudolności działaczy.
Ogólnopolska Spartakiada Młodzieży – 1986 rok
Juniorzy młodsi Stomilu z trenerem Jerzy Budziłkiem ponownie reprezentowali województwo w finale makroregionu. Spośród 7 drużyn reprezentacji wojewódzkich do finału awansował Stomil oraz Błękitni Raciąż – mistrz województwa ciechanowskiego. W grupie finałowej Stomil zajął pierwsze miejsce, wyprzedzając Zagłębie Lubin, Motor Lublin i Stal Brzeg. W półfinale turnieju po zaciętym spotkaniu juniorzy pokonali po rzutach karnych drużynę gospodarzy, Concordię Piotrków. W finale na stadionie w Bełchatowie, olsztyniacy zmęczeni półfinałem i osłabieni kontuzjami, przegrali 1:2 w Błękitnymi Raciąż.
Puchar imienia Jerzego Michałowicza – 1986 rok
Reprezentacja województwa olsztyńskiego rozpoczęła w 1985 roku od wygrania grupy, a następnie wyeliminowała reprezentacje Bydgoszczy. W drodze do finału krajowego napotkała silną reprezentację Warszawy i przegrała dwa spotkania 0:2. Ostatecznie została sklasyfikowana na miejscach 5-8 w kraju.
Puchar Jerzego Michałowicza – 1990 rok
Organizatorem było województwo olsztyńskie. Turniej odbywał się w Reszlu, Karolewie koło Kętrzyna i Garbnie. Olsztyn w grupie przegrał trzy spotkania, a w meczu o 7 miejsce wygrał 1:0 z Lublinem. Kilku zawodników tej kadry za kilka lat grało na wysokim poziomie: Krztoń, Łachacz i Kaczor grali w Warmii w drugiej lidze, a Święcki w Jezioraku i Stomilu.
W 1991 roku Jerzy Budziłek pracował w trzecioligowym zespole Stomil Olsztyn. Stomil grając w grupie z zespołami z makroregionu od początku rywalizował z drużyną Polonią Warszawa.
Został wyprzedzony jednym punktem, ale w wyniku powiększenia drugiej ligi awansował do tej klasy rozgrywkowej. Po awansie w sezonie 1991/92 trener Jerzy Budziłek prowadził Stomil w drugiej lidze ligę.
Rywalizację wygrała Siarka Tarnobrzeg przed Jagiellonią Białystok i Stalą Rzeszów, Stomil zajął 12 miejsce. W sezonie tym tworzy; się trzon drużyny, która za dwa lata awansowała do pierwszej ligi.
W sezonie 1992/93 został zatrudniony w Stomilu trener Bogusław Kaczmarek. Cały splendor związany z awansem spadł na Kaczmarka, ale zespół tworzyli pracujący w Stomilu trenerzy: Jerzy Łobocki, Jerzy Budziłek, Zbigniew Wodniak i Zbigniew Kieżun. W sezonie 1992/93 trener Budziłek trenował zespół juniorów starszych Stomilu w lidze makroregionalnej. Stomil rywalizował z Mistrzem Polski juniorów Jagiellonią Białystok Polonią Warszawa i Agricolą Warszawa. Olsztynianie mieli ogromną szansę wygrać te rozgrywki, niestety jesienią stracili trochę punktów, których zabrakło na wiosnę. Ligę wygrała Jagiellonia, która dwoma punktami wyprzedziła Stomil. Jak wspomina Jerzy Budziłek, sędziowie mieli w tym także swój udział.
Jerzy Budziłek zwracał dużą uwagę na stałe podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych. W latach 1984-89 studiował zaocznie w Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.
W tej uczelni jednym z wykładowców był trener Antoni Piechniczek. Jerzy ukończył specjalizację piłkę nożną i uzyskał tytuł trenera drugiej klasy i stopień Magistra Wychowania Fizycznego. W 1991 roku ukończył doszkalający kurs, napisał pracę o szkoleniu i został awansowany na trenera pierwszej klasy.
Niedoceniony w swoim klubie w sezonie 1993/94 został trenerem Olimpia Olsztynek. Klub ten wygrał rozgrywki klasy okręgowej i awansował do trzeciej ligi. Potrzebował doświadczonego trenera. Jerzy zaangażował się w pracę w tym klubie i w pewnym okresie był nawet prezesem Olimpii. Zespół z Olsztynka walczył dzielnie z silnymi zespołami. Do utrzymania w trzeciej lidze zabrakło tylko dwóch punktów.
W sezonie 1995-96 Jerzy rozpoczął pracę w Warmii Olsztyn. Swoją osobowością potrafił namówić do gry w klubie swoich wychowanków z rocznika 1975, którzy grali w rezerwach Stomilu Olsztyn. W rundzie jesiennej Warmia zakończyła rozgrywki na 12 miejscu, natomiast wiosną 1996 roku zaprezentowała doskonały finisz i ukończyła rozgrywki na doskonałym trzecim miejscu w III lidze. W następnym sezonie do Warmii dołączyli młodzi: Artur Januszewski ze Startu Działdowo i Mariusz Machniak z Błękitnych Garbno. Wiosną 1997 roku drużynę wzmocnił doświadczony Adam Zejer. W rywalizacji o drugą ligę liczyły się zespoły: Legionowi, Olimpii Warszawa i Warmii Olsztyn.
Na trzy kolejki przed końcem rozgrywek Warmia wywalczyła cenny remis na wyjeździe w Legionowie. Przed ostatnim spotkaniem Warmia i Olimpia miały jednakową liczbę punktów, ale Warmia wygrała w Olsztynie z Olimpią 1:0. Do awansu wystarczył jej więc remis. 23 czerwca 1997 roku w Warszawie w obecności 4500 widzów Warmia pokonała Olimpię 2:1. Bramki Zejer i A.Kłosowski.
Była to bardzo młoda drużyna, a doświadczenie w wyższej klasie rozgrywkowej miał tylko Zejer. Jerzy prowadził zespół Warmii w drugiej lidze. Jesienią 1997 roku klub zdobył 15 punktów, a wiosną zatrudniono trenera z Gdańska Józefa Gładysza i Warmia spadła do trzeciej ligi
Wiosną 1998 roku Jerzy otrzymał propozycję pracy w klubie Świt Nowy Dwór Mazowiecki. Klub ten w tym czasie grał w drugiej lidze. Budziłek przejął Świt na cztery kolejki przed zakończeniem rozgrywek, gdy utrzymanie w tej klasie było niemożliwe. Klub ten zajął 15 miejsce i spadł Czuwajem Przemyśl i Kujawiakiem Włocławek do niższej klasy rozgrywkowej.
Trener Jerzy Budziłek został w Nowym Dworze Mazowieckim i od kierownictwa klubu otrzymał zadanie budowania zespołu, który miał powrócił do drugiej ligi. Jerzy ściągnął do Świtu kilku zawodników, z którymi współpracował w Olsztynie: Adama Zejera, Tomasza Zegę, Piotra Łotysza, Piotra Zajączkowskiego, Michała Łachacza i Marcina Kłosowskiego. W sezonie 1998/99 Świt zajął pierwsze miejsce w trzeciej lidze i awansował do drugiejj ligi. Wyprzedził zespoły Dolcana Ząbki i Okęcia Warszawa.
Po powrocie do Olsztyna Jerzy Budziłek został w sezonie 1999-2000 trenerem w czwartoligowej drużynie Polonia Lidzbark Warmiński. Potrafił namówić do gry w tej drużynie Adama Zejera, braci Sławomira i Marcina Przybylińskich ze Stomilu i Macieja Stryżko i Wojciecha Jałoszewskiego, których trenował w Warmii. Drużyna ta wygrała czwartą ligę i awansowała do trzeciej ligi, a także wywalczyła Wojewódzki Puchar Polski. W Lidzbarku zagrała drugoligowa Lechia Gdańsk. Polonia prowadziła w tym spotkaniu 1:0, ale uległa doświadczonemu zespołowi 1:4.
W sezonie 2000/2001 Polonia rozpoczęła rozgrywki dobrze, ale kontuzje podstawowych zawodników nie pozwoliły na utrzymanie się w trzeciej Lidze. Był to także kolejny rok reorganizacji w trzeciej lidze i spadało sześć zespołów. W sezonie 2002/03 Jerzy Budziłek prowadził Stomil w kilku spotkaniach w drugiej lidze, niestety klub spadł i w wyniku dużych zaległości finansowych wycofał się z rozgrywek.
W sezonie 2004/05 pracował w czwartoligowym zespole Motor Lubawa.
Jerzy Budziłek od 1982 roku działa aktywnie w Okręgowym Związku Piłki Nożnej w Olsztynie, a po reformie administracyjnej Warmińsko-Mazurskim Związku Piłki Nożnej. Wielokrotnie był trenerem młodzieżowej kadry województwa podczas spotkań z kadrą wybraną przez czytelników Gazety Olsztyńskiej. Imprezę tą w połowie lat.90 XX wieku przemieniono na memoriał trenera Aleksandra Kupcewicza, a po śmierci trenera Józefa Łobockiego, w memoriał tych dwóch trenerów. Impreza na zakończenie sezonu odbywała się zgłoszonych miastach i cieszyła się dużym powodzeniem miłośników futbolu. Szkoda, że zrezygnowano z tych spotkań, które znacznie przyczyniły się do popularyzacji futbolu na terenie województwa.
W 2005 roku drużyna reprezentacji województwa warmińsko-mazurskiego prowadzona przez trenera Jerzego Budziłka uczestniczyła w rozgrywkach UEFA Region’s CUP. W turnieju tym mogli uczestniczyć zawodnicy amatorzy do 23 roku życia, którzy nigdy nie grali wyżej niż w trzeciej lidze. W turnieju makroregionalnym nasz zespół pokonał Mazowsze 3:1, a w finale wygrał z Podlasiem 3:1. Gospodarzem finału krajowego było nasze województwo. Turniej przeprowadzono na boiskach w Kętrzynie, Korszach i Reszlu. Warmia i Mazury po dwóch remisach 0:0 z Dolnym Śląskiem i Kujawsko-Pomorskim, pokonała 4:0 Podkarpacie. Mistrzostwo Polski zdobył zespół z Dolnego Śląska, natomiast ekip a z Warmii i Mazur, prowadzona przez trenera Jerzego Budziłka zajęła drugie miejsce – najlepsze w dotychczasowej historii tych rozgrywek.
W 2004 roku powstał w Olsztynie Gimnazjalny Ośrodek Szkolenia Sportowego Młodzieży w Piłce Nożnej.
Trener Jerzy Budziłek został zatrudniony w Gimnazjum nr 3 przy ul. Sybiraków w sportowej klasie chłopców rocznika 1991. Ideą powołania tych ośrodków, było szkolenie wyróżniających młodych piłkarzy w każdym województwie. Ośrodki po dwóch latach powstały także w liceach. W Olsztynie w Szkole Mistrzostwa Sportowego.
Ośrodki takie działały do 2017 roku. O wynikach sportowych naszej piłkarskiej młodzieży w latach 2001-2024 oraz roli tych ośrodków napiszę w następnych odcinkach. Pracując w ośrodkach Jerzy Budziłek był także społecznym trenerem kadr województwa. Jego uczniowie wielokrotnie grali w finałach poszczególnych roczników.
W sezonach 2008 -2010 Trener Budziłek był zatrudniony, jako jak sam mówi w charakterze ratownika w swoim klubie Stomilu Olsztyn. W okresie tym prowadził drużynę olsztyńską w 31 spotkaniach w drugiej lidze. W 2009 roku Stomilu kończył rozgrywki na czwartym miejscu, natomiast w 2010 roku na 13 miejscu i utrzymał się w tej klasie rozgrywkowej.
Jerzy Budziłek od 1995 do 2018 roku był członkiem zarządu Olsztyńskiego i Warmińsko-Mazurskiego Związku Piłki Nożnej. W latach 2000-2008 pełni funkcję wiceprezesa do spraw piłkarstwa młodzieżowego. W latach 2004-2008 jako delegat reprezentował województwo warmińsko-mazurskie na zjazdach PZPN. Od 2018 roku jest przewodniczącym rady trenerów. Po wprowadzeniu licencji trenerskich UEFA, pomimo posiadania tytułu trenera pierwszej klasy, ukończył kurs UEFA A. W 2021 roku został awansowany na trenera UEFA PRO. Trener edukator od 2009 roku. Był wykładowcą, egzaminatorem na wielu kursach instruktorskich, a od 2009 roku na kursie UEFA C,B i A. W środowisku trenerskim cieszy się dużym autorytetem. Jest obecnie jednym z najstarszych trenerów. Jak oświadczył w czerwcu 2025 przechodzi na emeryturę, gdyż zakończy proces w klasach maturalnych w Szkole Mistrzostwa Sportowego. Jest ojcem córki Katarzyny, która trenowała LA w AZS Olsztyn. Natomiast syn Maciej widoczny na kilku zdjęciach, grał w zespołach młodzieżowych Stomilu Olsztyn. Od wielu lat mieszka w USA. obecnie na Florydzie
Jerzy Budziłek planuje, że po przejściu na emeryturę w 2025 roku, będzie mógł części odwiedzać swoje wnuczki Lenkę i Amelkę w gorącej Florydzie.
Za swoją pracę oraz społeczne działania w piłce nożnej Jerzy Budziłek został odznaczony i wyróżniony Srebrnym Krzyżem zasługi RP w 2005 roku. Srebrną i złotą odznaką PZPN, medalem Komisji Edukacji Narodowej w 2016 roku. Złota odznaką za zasługi dla sportu w 2004 roku i złotym medalem za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej w 2018 roku.