Kącik historyczny Wojciecha Linowa – szósty sezon Stomilu w pierwszej lidze

  • Sezon 1999/2000

Stomil Olsztyn w swoim 6 sezonie w I lidze uplasował się na 8 miejscu, zdobywając 37 punktów. Wygrał 8 spotkań, 13 zremisował i 9 przegrał. Bilans bramkowy 28:38.

Najwięcej spotkań rozegrali: Andrzej Biedrzycki 30, Łukasz Gorszkow, Artur Januszewski i Bartosz Jurkowski po 28.

Najwięcej goli strzelił Kucharski, który ośmiokrotnie pokonał bramkarza rywali.

Mistrzem Polski została Polonia Warszawa. W tym sezonie Stomil pierwszy raz pokonał, w pierwszej lidze, Legię Warszawa 1:0.

Sponsor zespołu Halex nie wywiązał się w terminie z opłacenia piłkarzy i trenerów. Środki z transferu Zbigniewa Małkowskiego zostały przejęte na lotnisku przez zawodników i solidarnie podzielone. Sprawa ta bulwersowała sympatyków klubu oraz była badana przez prokuraturę.

Trener: Bogusław Kaczmarek i asystent Zbigniew Kieżun.

Tomasz Radziwon ur. 29.06.1980 w Olsztynie – Wychowanek klubu KKS Sokół Ostróda. Pierwszym trenerem Tomka była jego ojciec Jerzy Radziwon. O pierwszych krokach Tomka w futbolu i ciekawostkach z kariery można przeczytać w cyklu WMZPN #TuZaczynałem.

Tomasz Radziwon z Ojcem i bratem

Młody Tomek bardzo szybko trafił do reprezentacji juniorów województwa olsztyńskiego. W 1994 roku podczas turnieju w Szczytnie został powołany do kadry makroregionu i pod szyldem Warszawy zdobył złoty medal Pucharu im. Wacława Kuchara. Dobra postawa w tych rozgrywkach sprawiła, że Tomek został powołany do kadry Polski juniorów.

W 1997 roku uczestniczył w Mistrzostwach Europy U16 w Niemczech. Był także w kadrze U18, a przez pewien czas był nawet kapitanem tego zespołu. Tomasz Radziwon w kadrach juniorskich rozegrał 49 spotkań.

W Sokole Ostróda występował do 1996 roku. Do przyjścia do Stomilu Olsztyn namówił go Jarosław Sankowski, który był trenerem juniorów olsztyńskiego klubu oraz nauczycielem w Technikum Elektronicznym, do której to szkoły zaczął uczęszczać.

Mecze w Kadrze Polski juniorów przeplatał z grą w lidze międzywojewódzkiej juniorów. W pierwszej lidze debiutował 24 maja w 1997 roku w Wodzisławiu. Stomil przegrał to spotkanie 1:3. W sezonie 1996/97 zagrał dwa mecze, w następnym sezonie również dwa mecze, a w sezonie 1998/99 6 meczów.

Dopiero w sezonie 1999/2000, gdy trenerem był „Bobo” Kaczmarek, rozpoczynał spotkania od pierwszej minuty. W sezonie tym rozegrał 16 meczów w lidze, oraz 2 w Pucharze Polski. W sezonie 2000/01 – 6 spotkań w lidze i 2 w Pucharze Polski. W sezonie 2001/02 – 13 spotkań.

Ogółem w barwach Stomilu na boisku przebywał w I lidze w 45 spotkaniach. Po spadku Stomilu, był zawodnikiem Pogoni Szczecin i sezonie 2002/03 rozegrał 13 meczów. Klub ze Szczecina był w kiepskiej sytuacji finansowej i Tomek wrócił do Ostródy. W zespole trenowanym przez ojca walczył o awans do III ligi.

Wiosną 2005 roku grał w zespole Drwęca Nowe Miasto Lubawskie, który grał w trzeciej lidze. Sezon 2004/05 spędził w Szczekowiance, która po aferze korupcyjnej spadła do drugiej ligi. Był to kolejny klub Tomka bez stabilizacji finansowej.

W następnym sezonie trener Andrzej Biedrzycki namówił Tomka do gry w DKS-ie Dobre Miasto. Szkoda, że Tomek w wieku 25 lat zakończył swoją sportową przygodę. W ekstraklasie zagrał w 58 spotkaniach.

Poznałem Tomka podczas jego gry w reprezentacji województwa. Był doskonały technicznie. Cechowała go elegancja poruszania się po boisku. Mankamentem był brak przebojowości i szybkości. Zawsze był dobrym uczniem. Ukończył prestiżową uczelnię – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie.

Bracia Tomka również grali w futbol. Bramkarz Marcin, był w reprezentacji makroregionu, która w 1991 roku zajęła II miejsce w Pucharze im. Wacława Kuchara.

Bramkarz Wojciech Radziwon grał w reprezentacji województwa warmińsko-mazurskiego, która w 2003 roku zajęła IV miejsce w Pucharze im. Jerzego Michałowicza w Słubicach.

Marcin Radziwon założył bardzo dobrze prosperującą na polskim rynku odzieży sportowej firmę R-gol. Tomek jest udziałowcem i pracownikiem tej firmy.

Piotr Matys ur. 21.07.1978 roku. 

Wychowanek Jagiellonii Białystok. Wyróżniający się młody zawodnik znalazł się w reprezentacji makroregionu w Pucharze im. Wacława Kuchara. Drużyna trenera Józefa Łobockiego składała się z wyróżniających się zawodników województwa olsztyńskiego oraz 6 z białostockiego i 4 z Warszawy. W finale ogólnopolskim przegrała w Chorzowie 0:1 z Katowicami.

W 1996 roku z drużyną juniorów Jagiellonii zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski juniorów. W zespole seniorów białystockiego klubu rozegrał w sezonie 1994/96 – 17 spotkań i zdobył 5 bramek w II lidze.

Na przełomie 1999/97 wyjechał do Holandii do wielkiego klubu PSV Eindhoven. Nie zyskał jednak uznania trenera i został wypożyczony do szwajcarskiego klubu Lusanne-Sports. W tym klubie również nie rozegrał oficjalnego meczu. Po powrocie do Polski grał w ŁKS-ie Łódź. W zespole mistrza Polski w sezonie 1998/99 rozegrał 5 spotkań w I lidze. W Łodzi znany jest ze strzelenia bramki w Pucharze UEFA, w spotkanie ŁKS vs Monaco 1:3. Gola strzelił bramkarzowi Fabienowi Barthezowi świeżo upieczonemu Mistrzowi Świata. Powoływany był do kadry Polski U21. Wiosną 1999 roku został wypożyczony do Stomilu Olsztyn. Rozegrał 13 spotkań i zdobył 4 gole. Bramki strzelał w meczach przeciwko: Ruchowi Chorzów, Odrze Wodzisław, Polonii Warszawa i Zagłębiu Lubin. W sezonie 1999/2000 reprezentował Stomil w 22 meczach i strzelił jedną bramkę, w starciu z Legią Warszawa.

W sezonie 2000/2001 rozegrał 26 spotkań i strzelił 4 gole. Zdobywał je w meczach przeciwko: GKS-owi Katowice, Górnikowi Zabrze, Amice Wronki.

Ogółem w Stomilu, w ekstraklasie zagrał w 61 spotkaniach i strzelił 9 goli.

W 2001 roku wyjechał do Włoch. W czasie dwuletniego pobytu występował w trzech klubach: AC Mestre, Genoa 1893 i US Alessandria Calcio. We włoskiej lidze 2B rozegrał 26 meczów i strzelił 7 goli. Włoska Liga 2A – 11 spotkań.

Po powrocie do Polski w sezonie 2003/04 rozegrał w Widzewie Łódź jedno spotkanie, natomiast w Górniku Łęczna – 7 spotkań.

W Ekstraklasie rozgrał ogółem 74 spotkania i strzelił 10 goli.

W sezonie 2004/05 grał w swoim rodzinnym klubie Jagiellonia Białystok. Jesienią 2005 roku Piotr Matys ponownie wyjechał do Włoch do V ligowego US Tolentino – 4 gole, a następnie AC Boca San Lazzaro.

Wiosenną rundę sezonu 2006/07 rozpoczął w Ruchu Wysokie Mazowieckie. Latem 2008 roku zakończył karierę piłkarską i zajął się pracą z młodzieżą w MOSP Jagiellonii Białystok. Od września 2009 roku był asystentem w IV ligowym ŁKS Łomża.

Obecnie jest trenerem Akademii Piłkarskiej Talent, którą założyli wspólnie z Bartoszem Jurkowskim i Januszem Kaczmonem.

Łukasz Gorszkow ur. 6 października 1974 roku w Starachowicach – pomocnik 181 cm

Wychowanek klubu Star Starachowice. W wieku 18 lat przeszedł do klubu Błękitni Kielce i grał tam w sezonie 1992/93. W kolejnym sezonie reprezentował barwy Wisły Kraków – 31 spotkań w ekstraklasie i dwie bramki, w tym 23 spotkania w pełnym wymiarze czasowym.

Łukasz w barwach Wisły Fot. S. Paździora.

Po spadku Wisły jeszcze przez rok grał w tym klubie w drugiej lidze – 32 spotkania. Przez następne dwa sezony 1995-97 grał w Sokole Tychy. Rozegrał 48 spotkań i zdobył jedną bramkę.

W sezonie 1997/98 reprezentował barwy Górnika Zabrze. W tym klubie rozegrał 45 spotkań i zdobył trzy bramki. Sezon 1996/97 spędził w kolejnym klubie pierwszoligowym Widzewie Łódź. Rozegrał 24 spotkania. W sezonie 1999/2000 grał w Stomilu Olsztyn. Był podstawowym zawodnikiem i wystąpił w 28 spotkaniach. Stomil zakończył rozgrywki na 8 miejscu. Kolejnymi klubami Łukasza w pierwszej lidze były: GKS Katowice – 27 spotkań i dwie bramki, KSZO Ostrowiec – 8 spotkań, Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski – 40 spotkań i jedna bramka, Świt Nowy Dwór Mazowiecki – 10 spotkań, GKS Katowice 12 spotkań. Ogólnie w pierwszej lidze/ekstraklasie rozegrał 273 spotkania i zdobył siedem bramek. Swoją długoletnią karierę piłkarską kończył w KSZO Ostrowiec, Podbeskidziu Bielsko-Biała i Podgórzu Kraków w sezonie 2010-15. W tym ostatnim klubie rozegrał 80 spotkań i skończył grać w wieku 40 lat. W latach 2014-15 był trenerem w Puszczy Niepołomice, a w latach 2015/17 w Proszkowiance Proszkowice.

Marcin Rogalski urodzony 15 lipca 1982 roku w Bydgoszczy.

Wychowanek Zawiszy Bydgoszcz. W latach 1997-99 grał w zespołach młodzieżowych tego klubu. Był reprezentantem Polski juniorów. W 1999 roku w reprezentacją Polski zdobył wicemistrzostwo Europy U16 trenerem był Michał Globisz, a w drużynie grał także Wojciech Łobodziński.

Przed finałowym meczem z Hiszpanią – Marcin Rogalski drugi z prawej w dolnym rzędzie

Wypożyczony 1 września 1999 roku do Stomil Olsztyn. W olsztyńskim klubie rozegrał dwa spotkania. Z powodu zaległości finansowych, z wypożyczenia powrócił jesienią 1999 roku do Zawiszy Bydgoszcz. W sezonie 1999-2000 rozegrał 6 spotkań w pierwszoligowym zespole Petrochemi Płock. W następnym sezonie Petrochemia zmieniła nazwę na Orlen. Marcin Rogalski zagrał 8 spotkań w pierwszej lidze. Kolejnym klubem pierwszoligowym Marcina było KSZO Ostrowiec. Łącznie w pierwszej lidze zagrał w 29 spotkaniach. Kolejnymi klubami Marcina Rogalskiego była Wisła II Płock, Toruński Klub Piłkarski i Piast Gliwice. Następnie grał w Zawiszy Bydgoszcz i w 2008 roku rozegrał w drugiej lidze 26 spotkań oraz dwa mecze w Pucharze Polski. Karierę zakończył w Unii Janikowo w 2011 roku.

Sławomir Matuk urodzony 18 sierpnia 1972 roku w Pruszczu Gdańskim. Wychowanek MOSiR Pruszcz Gdański. Grał w tym klubie od 1988 roku. W wieku 17 lat przeszedł do Lechii Gdańsk w latach 1989 -1995 grał w gdańskim klubie w II lidze. Gdy Lechia spadła do trzeciej ligi, Sławomir Matuk w sezonie 1995-96 został zawodnikiem klubu Lechia/Olimpia Gdańsk, w wyniku połączenia Lechii z Olimpią Poznań. W klubie tym grał także Sebastian Nowak.

20 września 1995 roku Lechia wygrała w Olsztynie ze Stomilem Olsztyn 2:0. Matuk rozegrał 11 spotkań w pierwszej lidze. Zimą razem z Marcinem Nowakiem przeszedł to drugoligowej Polonii Warszawa. Awansował z warszawskim klubem do pierwszej ligi, ale jesienią nie zagrał w tej klasie rozgrywkowej. Wiosną 1997 roku grał w Jezioraku Iława. Sezon 97/98 spędził ponownie w Lechii, która w tym czasie po zerwaniu współpracy z Olimpia Poznań spadła do trzeciej ligi.

Sezon 1998/99 Sławomir Matuk rozpoczął w Granicy Kętrzyn. Jesienią 1999 roku przeszedł do Stomil Olsztyn. W sezonie 1999/2000 rzoegrał 24 spotkania w pierwszej lidze. Na boisku spędził 1545 minut. Prawdopodobnie ściągnął go Bogusław Kaczmarek, który znał Sławomira z Lechii Gdańsk. W sezonie 2000/2001 rozegrał 9 spotkań, a Stomil po barażu z Górnikiem Polkowice utrzymał się w pierwszej lidze. W kolejnym sezonie był w kadrze, ale spotkania w pierwszej lidze nie zaliczył. W Stomilu rozegrał 30 spotkań w pierwszej lidze. Następnie grał w klubach: Wieżyca Pelplin, Gryf Wejherowo, Lechia Gdańsk i był również trenerem zespołu Czarni Pruszcz Gdański, Unia Tczew i Lechia Gdańsk – junior młodszy.

Jacek Gabrusewicz urodzony 10 lutego 1982 roku.

Wychowanek MKS Korsze. Przeszedł do Stomilu i grał w lidze międzywojewódzkiej juniorów. W 1998 roku był w reprezentacji województwa olsztyńskiego, która wygrała w makroregionie Puchar im. Kazimierza Deyny. W drużynie pod szyldem Warszawy grało siedmiu młodych piłkarzy województwa olsztyńskiego.

W sezonie 1999/2000 został powołany do kadry pierwszoligowego Stomilu Olsztyn. Wspomina to jako wspaniałą przygodę – Bogusław Kaczmarek wciągnął nas kilku młodych do kadry, ponieważ lubił młodych ambitnych piłkarzy. Parę razy wpuścił mnie końcówkę spotkań.

Na boisko wszedł w trzech spotkaniach. W kolejnym sezonie był w kadrze Stomilu w pierwszej lidze, ale nie zagrał. W latach 2002-2004 grał w zespole Warmii i Mazur – awans do III ligi. W sezonach 2004-2008 występował w OKS 1945 Olsztyn. Zagrał 112 spotkaniach, w których zdobył 13 bramek. W latach 2008/09 grał w pierwszoligowym klubie Dolcan Ząbki. Zagrał w 36 spotkaniach. W sezonie 2010-2011 OKS 1945 Olsztyn rozegrał 9 spotkań i zdobył dwie bramki.

Kolejnym klubem była Olimpia Olsztynek. Zakończył karierę w MKS Jeziorany w 2018 roku.

Piotr Najewski urodzony 20 kwietnia 1977 roku w Poznaniu.

Wychowanek klubu Obra Kościan. Grał w tym klubie w sezonie 1993/94. Próbował grać w pierwszoligowym Lechu Poznań, ale w tym samym sezonie wypożyczony został do pierwszoligowego Sokoła Pniewy. W Pniewach w latach 1994-96 w 23 spotkaniach strzelił dwie bramki.

Wiosną 1996 roku grał w Zagłębie Lubin. Wystąpił w 9 spotkaniach i zdobył jedną bramkę.  Po nieudanym krótkim pobycie w Warty Poznań powrócił do Kościana, do swojego klubu Obra. W sezonie 1999/2000 w Stomilu zagrał w ośmiu spotkaniach. Następne jego kluby to Śląsk Wrocław, Lech Poznań, Obra Kościan, Aluminium Konin, Warta Poznań, Mazur Ełk, MKS Kozienice. W czasie pobytu w Grecji w latach 2005-2007 grał w : AO Kavala 35 spotkań i 11 bramek, a następnie w AO Salominas i PAS Preveza.

Karierę zakończył w Wielkopolsce grając w Obrze Kościan i Błękitnych Wronki. W ekstraklasie rozegrał 40 spotkań i zdobył trzy gole. Dwa lata młodszy brat Tomasz Najewski urodzony 2 października 1979 roku rozegrał 27 spotkań w ekstraklasie w Lechu Poznań.

Michał Stolarz urodzony 2 lutego 1977 roku w Krakowie.

Jest wychowankiem klubu sportowego Hutnik Kraków. Mając zaledwie 17 lat zadebiutował w barwach Hutnika w pierwszej lidze. W spotkaniu w Pniewach trener Piotr Kocąb wpuścił go na ostatnie 20 minut. W 1993 i 1994 ekipa Hutnika zdobyła Mistrzostwo Polski Juniorów. Seniorska drużyna Hutnika w tamtym czasie odnosiła największe sukcesy. Grała w Pucharze UEFA z Chazri Bukowna Baku, Sigmą Ołomuniec i AS Monaco. Michał grał we wszystkich reprezentacjach młodzieżowych, łącznie z reprezentacją olimpijską Sydney 2000 prowadzoną przez Pawła Janasa i Władysław Żmudę. W latach 1994-97 w ciągu czterech sezonów gry w Hutniku rozegrał 60 spotkań i zdobył dwa gole.

1 lipca 1999 roku Michał został wypożyczony do Stomilu Olsztyn, gdzie rozegrał pięć spotkań. Na boisku przebywał 413 minut. Działacze Stomilu nie wywiązali się z zobowiązań finansowych i Michał opuścił Olsztyn. W latach 2000-2002 przez dwa i pół roku był zawodnikiem Śląska Wrocław. Rozegrał 41 spotkanie i zdobył dwie bramki.

W sezonie 2002/03 grał w Pogoni Szczecin – 9 spotkań na bramkę. W kolejnych latach grał w ŁKS Łódź, Stali Głowno, Piaście Gliwice, Hutnikowi Kraków, Kmicie Zabierzów Bocheński KS oraz rekreacyjnie w Kosynierzy Łuczyce i Jutrzenka Giebułtów, Batory Wola Butorska. Sezon 2012/13 zakończył karierę. Ogółem w pierwszej lidze/ekstraklasie rozegrał 115 spotkań.

Michał Kątek urodzony 28 maja 1981 roku w Olsztynie.

Wychowanek Stomilu Olsztyn. Grał w zespołach młodzieżowych: juniorach młodszych i starszych. W sezonie 1999/2000 w pierwszoligowym Stomilu Olsztyn zagrał w siedmiu spotkaniach – w meczach z Ruchem Chorzów, Wisłą Kraków, Zagłębiem Lubin, Amiką Wronki, Legią Warszawa, Odrą Wodzisław i Petrochemią Płock. Następnie przeszedł do Bałtyku Gdynia. Kolejny sezon spędził w Granicy Kętrzyn, która grała w IV lidze. W sezonie 2005-2006 grał w Olimpii Olsztynek – Klasa Okręgowa, 2006/2007 w Mrągowii Mrągowo. Ostatnim klubem był Niedźwiedź Ramsowo 2009-2010 i rekreacyjnie Pisa II Barczewo.

Rafał Kaczor urodzony 7 kwietnia 1985 roku.

Wychowanek Stomilu Olsztyn. Reprezentant województwa olsztyńskiego w finałach Pucharu Jerzego Michałowicza w 1990 roku w Reszlu.

Do 1994 roku bronił barw Stomilu w lidze międzywojewódzkiej juniorów i Stomilu II. W sezonie 1994/95 grał w klubie Błękitnych Orneta. W kolejnym sezonie trenerem Warmii zostawał Jerzy Budziłek i namówił Rafała do gry w tym klubie. W sezonie 1995/96 Rafał został pierwszym bramkarzem w trzeciej lidze i zagrał prawie we wszystkich spotkaniach Warmii, a drużyna zajęła trzecie miejsce. W kolejnym sezonie 1996/97 grał we wszystkich spotkaniach.

22 czerwca 1997 roku w Warszawie, Warmia pokonała Olimpię Warszawa 2:1 i awansowała do drugiej ligi. W sezonie 1997/98 grając w drugiej lidze rozegrał 14 spotkań. W bramce rywalizował z Charbickim i Radziwonem. Po spadku Warmii, w sezonie 1999/2000 grał w Granicy Kętrzyn.

W sezonie tym był w kadrze Stomilu Olsztyn. W bramce rywalizował z Jarosławem Bako i Zbigniewem Małkowskim, a także Sylwestrem Wyłupskim.

28 maja 2000 roku zagrał w Łodzi w spotkaniu Widzew vs Stomil 2:2. Stomil zakończył rozgrywki na 8 miejscu.  w sezonie 2000/2001 grał w Jezioraku Iława – III liga. W 2001 roku grał w Finlandii w Rovaniemi Palosevra  – 23 spotkania. W sezonie 2002/03 powrócił do Stomilu Olsztyn i w drugiej lidze zagrał trzy mecze.

W kolejnych latach grał w Toruński KP, Polonii Lidzbark Warmiński, Mrągowii Mrągowo. W latach 2005-2009 grał w Norwegii w klubach Kvik Holden FK i Mysen IF.  W sezonie 2010-11 bronił bramki Warmiaka Łukta. W latach 2012-15 grał w Szwecji w klubie Trockfors IF. Uczestniczył w spotkaniach po 30 latach awansu Stomilu do ekstraklasy 1 czerwca 2024 roku.

Marcin Wincel urodzony 20 października 1978 roku w Olsztynie. Wychowanek Stomilu Olsztyn. Wystąpił w reprezentacji województwa olsztyńskiego w Pucharze Kuchara w 1992 roku oraz w kadrze w Pucharze Michałowicza. Grał także w lidze międzywojewódzkiej juniorów. W sezonie 1996/97 został włączony do kadry pierwszoligowego Stomilu Olsztyn. Zagrał kilka minut w jednym spotkaniu.

W sezonie 1997/98 występował w zespole w drugoligowej Warmii Olsztyn. Po spadku z drugiej ligi w sezonie 1998/99 grał w czwartej lidze w zespole Warmia/Stomil II. W sezonie 1999/2000 ponownie był w kadrze pierwszoligowego Stomilu Olsztyn. Zagrał po kilka minut w trzech spotkaniach: z Pogonią Szczecin, ŁKS-em Łódź i Legią Warszawa.

W sezonie 2001/02 grał w Polonii Lidzbark Warmiński.

Sezony 2002/04 spędził w  trzecioligowym klubie Warmia Grajewo.

Marcin Wincel pierwszy z prawej, w dolnym rzędzie – Warmia Gajewo

Sezon 2005/06 reprezentował barwy Drwęcy Miasto Lubawskie.

W sezonie 2006/07 grał w Jagiellonii Białystok. Zagrał dwa mecze i strzelił jedną bramkę.

W Unii Janikowo w sezonie 2008/09 spotkał się ponownie z trenerem Zbigniewem Kieżunem. Sezony 2008-2011 spędził w OKS-ie 1945 Olsztyn w drugim zespole tego klubu. Karierę piłkarza zakończył grając w sezonach 2011/13 w Błękitnych Pasym.

Trener UEFA A. Był trenerem i prezesem Warmii Olsztyn. Był prezesem Akademii Stomil Olsztyn. Obecnie jest członkiem zarządu Warmińsko-Mazurskiego Związku Piłki Nożnej w Olsztynie

Tak ocenił sezon dziennikarz Gazety Olsztyńskiej

* Zdjęcia przy imionach i nazwiskach pochodzą ze stron stomil.olsztyn.pl i 90 minut

Wojciech Linow