Stomil Olsztyn w swoim czwartym sezonie w pierwszej lidze 1997/98 był trenowany przez dwóch szkoleniowców: Bogusław Oblewski 9 spotkań i Mieczysław Broniszewski 25 spotkań.
Najwięcej spotkań rozegrali Jacek Chańko – 33. Marek Kwiatkowski i Rafał Kaczmarczyk po 31, Sebastian Nowak – 29 Andrzej Biedrzycki i Marcin Szulik po 27. Stomil zakończył rozgrywki na 11 miejscu i zdobył 45 punktów. Miał bilans bramkowy 38:45.
Najlepszym strzelcem był Marek Kwiatkowski, który strzelił 8 goli. Olsztyński zespół wygrał 12 spotkań zremisował 9, a przegrał 13 meczów. Średnio na spotkaniach w Olsztynie było 5250 widzów.
Marek Kwiatkowski urodzony 21 lutego 1971 roku w Malborku – pomocnik 178 cm wzrostu. Wychowanek Gromu Nowy Staw. Jako Junior był powołany do kadry województwa elbląskiego. W 1989 roku z drużyną juniorów Olimpii Elbląg zdobył srebrny medal mistrzostw Polski. Drużyna, której trenerem był Leszek Stremski w finale uległa w dwumeczu Górnikowi Zabrze. W drużynie tej grał także zawodnik Stomilu Jarosław Talik. W 1991 roku Olimpia awansowała do drugiej ligi, ale grała tam tylko sezon. W 1992 roku Olimpia Elbląg zmieniła nazwę na Polonia.
Marek Kwiatkowski grał w tym klubie w III lidze. W 1994 roku przeszedł do najlepszego w tym czasie klubu piłkarskiego w województwie elbląskim Pomezanii Malbork. Grał w Malborku w latach 1994-97. W drugiej lidze rozegrał w tym czasie 83 spotkania, w których zdobył 10 bramek. Największym sukcesem Pomezanii było zajęcie 9 miejsca w sezonie 1994/95. W drużynie z Malborka grali także w tym czasie przyszli zawodnicy Stomilu Sylwester Wyłupski i Bogdan Pudlis. Do Stomilu Marek Kwiatkowski przyszedł w sezonie 1996/97. Dynamiczny i zadziorny rozegrał w swoim pierwszym sezonie w pierwszej lidze 16 spotkań. W kolejnym sezonie został jednym z najlepszych zawodników Stomilu. Rozegrał 31 spotkań i zdobył 8 bramek. Gole zdobywał w meczach z Lechem Poznań, Górnikiem Zabrze, Polonią Warszawa, KSZO Ostrowiec i Rakowem Częstochowa. W sezonie 1998/99 rozegrał 24 mecze i zdobył dwie bramki w starciach z ŁKS-em Łódź i Amicą Wronki. Te starcia Stomil wygrał.
W sezonie 1999/2000 borykał się z kontuzjami i rozegrał tylko 7 spotkań. W swoim piątym sezonie w Stomilu (2000/01) zagrał w 23 spotkaniach i zdobył jedną bramkę, w meczu wygranym z Orlenem Płock 1:0. W ostatnim sezonie Stomilu w pierwszej lidze 2001/02 rozegrał 21 spotkania i strzelił jedną bramkę, w wygranym meczu z Dyskobolią Grodzisk 2:1. Ogółem w latach 1996-2002 rozegrał w Stomilu w pierwszej lidze 122 spotkania i zdobył 15 bramek. W okresie gry w pierwszej lidze więcej bramek w Stomilu zdobyli tylko Sylwester Czereszewski i Paweł Holc. Statystyki Marka byłyby jeszcze lepsze, ale w sezonie 1999-2000 leczył groźną kontuzję. W sezonie 2002/03 po spadku Stomilu rozegrał cztery spotkania w drugiej lidze i zdobył jedną bramkę. Kolejnymi klubami Marka były:
2003/04 – Mazur Ełk IV liga, 2004/05 – Unia Tarnów. W latach 2005-2007 przebywał w Anglii grał w klubie Burnhem FC. Po powrocie do kraju grał w Olimpii Sztum, TKP Tczew, Wieżycy Pelplin i w Gromie Nowy Staw i tam w 2010 roku zakończył karierę. Jako trener prowadził Grom Nowy Staw w rozgrywkach V ligi. Prowadził również treningi z juniorami młodszymi oraz drużyn Żaków. Jak sam mówi – „To co najlepsze przeżyłem właśnie w Stomilu. Najlepsze mecze i najlepsza publika. W Olsztynie było super pod każdym względem”.
Piotr Orliński urodzony 22 września 1974 roku w Warszawie – pomocnik 177 cm wzrostu. Wychowanek klubu Sarmata Warszawa. Grał w tym klubie w zespołach młodzieżowych i międzyokręgowej lidze seniorów. W latach 1995-98 reprezentował Świt Nowy Dwór Mazowiecki w II lidze, a w sezonie 1997/98 w III lidze. Dobra gra w tym klubie została dostrzeżona przez Stomilu i został wypożyczony do pierwszoligowego klubu.
Wiosną 1998 roku Orliński zadebiutował w pierwszej lidze. W sezonie 1997/98 rozegrał w Stomilu 16 spotkań i zdobył jednego gola. Strzelił w spotkaniu z Legią Warszawa zremisowanym 1:1. Rywalizacja w środkowej linii Stomilu, była w tym sezonie bardzo duża. Grali tam Chańko, Kaczmarczyk, Kwiatkowski, Szulik, Szwed i Preis.
W sezonie 1998/99 Piotr rozegrał 14 spotkań i strzelił jedną bramkę – w wygranym 3:1 starciu z Pogonią Szczecin. W kolejnym sezonie Orliński rozegrał 17 spotkań a sezon ten Stomil zakończył na 8 miejscu. W sezonie 2000/01 Piotr rozegrał 21 spotkań i zdobył jedną bramkę, a Stomil zajął 14 miejsce i utrzymał się po barażach.
W barwach Stomilu zagrał łącznie w 68 spotkaniach i strzelił trzy gole. Na krótko przed spadkiem Stomilu z ekstraklasy przeniósł się do klubu Okęcie Warszawa. Jesienią 2002 roku wyjechał na Litwę. Jego przygoda z klubem Żargilis Wilno trwała krótko. Zagrał tylko jedno spotkanie. W 2003 roku grał w Indonezji w klubie Persib Bandung. W sezonie 2003/04 grał drugi raz w klubie, z którego trafił do Stomilu – Świt Nowy Dwór. Zagrał w 9 spotkaniach w ekstraklasie. Po spadku Świtu jesienią 2004 roku próbował grać w ŁKS Łódź, ale nie zagrał żadnego meczu. W latach 2004-2006 reprezentował barwy Ruchu Wysokie Mazowieckie – III liga. Kolejnymi klubami były Supraślanka Supraśl, a następnie przebywał w Grecji i grał w klubach: AS Androutsos, PAO Neon i AO Tixa. Po powrocie do kraju reprezentował ŁKS Łomża, GRP Targówek i Tęcza Płońsk. Ogółem w ekstraklasie zagrał w 77 meczach i zdobył trzy gole.
Andrejus Tereskinas urodzony 10 lipca 1970 roku – obrońca/pomocnik. Wychowanek klubu Żargilis Wilno. W latach 1990-96 zagrał w barwach klubów z Wilna 85 spotkań i zdobył 15 bramek. Wywalczył mistrzostwo Litwy i Puchar w 1991 roku. Mistrzostwo w 1992 roku i Puchar Litwy w 1994 i 1995. W 1996 roku wyjechał do Rosji i próbował zdobyć miejsce w CSKA Moskwa. Powrócił jednak do Wilna i w 1997 roku rozegrał dziewięć spotkań i zdobył Puchar Litwy. W sezonie 1997/ 98 zasilił Stomil Olsztyn. Wysoki silny, lewy obrońca pograł tylko pół roku, ale zapisał się nieustępliwością i twardą walką na boisku.
Wystąpił w 11 spotkaniach i zdobył jedną bramkę – w Olsztynie na wagę zwycięstwa 3:2 nad Lechem Poznań. Na boiskach ekstraklasy przebywał przez 913 minut. Po powrocie na Litwę w Żargilisie w latach 1998-1999 rozegrał 9 spotkań, a w 1999 roku świętował kolejne mistrzostwo Litwy. W latach 1998-2000 grał w czołowym zespole Łotwy – Skonto Ryga i rozegrał tam 38 spotkań zdobywając trzy gole. Trzy razy był mistrzem Łotwy, a dwa razy zdobył Puchar kraju. W sezonie 2000/2001 grał w lidze angielskiej regionalnej – Maccelesfield Town FC. W 2001 roku zdobył kolejne mistrzostwo Łotwy. Karierę zakończył w swoim rodzinnym Wilnie. Reprezentant Litwy – 58 występów w reprezentacji i 3 gole strzelone. 24 września 1997 roku grał w Olsztynie w spotkaniu Polska vs Litwa 2:0. W meczu tym Sylwester Czereszewski wszedł w 52 minucie. Grał także Kucharski, czyli za dwa lata kluczowy zawodnik Stomilu.
Andrij Hryszczenko urodzony 3 października 1974 roku Korostań – napastnik 183 cm. Piłkarz ukraiński wychowanek Lokomotivu Korstan. Reprezentant Ukrainy U17. W sezonie 1993/94 grał w Metaliście Charków – 1 mecz. W sezonie 1994/95 Spartak Sumy. W następnym sezonie wyjechał do Czech i w zespole FK Żlin rozegrał 27 spotkań w lidze czeskiej. W 1996 roku przyjechał do Polski. Próbował zdobyć miejsce w kadrze Górnika Zabrze, ale zagrał tylko w dwóch spotkaniach.
W Stomilu miał krótką przygodę w 1997 roku. Grał w Stomilu latem przez niecałe 2 miesiące. Zagrał w siedmiu spotkaniach i zdobył jedną bramkę, w przegranym meczu 1:4 z Legią. W Polsce grał jeszcze w sezonie 1997/98 w Chemiku Police, a w następnym sezonie w Aluminium Konin. W sezonie 1999-01 wyjechał do Chorwacji i występował w lidze tego kraju, w klubie NK Hrvaski Zagrzeb. Po ponownym przyjeździe do Polski grał w Aluminium Konin. Następnie występował w Stali Stalowa Wola i zagrał w 24 spotkaniach zdobywając 9 goli. W polskiej pierwszej lidze grał także w Górniku Łęczna – 18 spotkań. Na dłużej zatrzymał się w Arce Gdynia. W latach 2004-2007 rozegrał 57 spotkań, w których zdobył 9 bramek i przyczynił się do awansu Arki do pierwszej ligi. W latach 2005-2007 zagrał w Arce 29 spotkań i zdobył 4 gole. Ogółem w pierwszej lidze rozegrał 56 spotkań zdobył cztery bramek. Karierę zakończył w rodzinnym FC Korostań w 2008 roku.
Robert Rzeczycki urodzony 26 luty 1969 roku w Głuszycy – obrońca 184 cm wzrostu. Wychowanek klubu KS Walim. W latach 1988-93 grał w dolnośląskich klubach: Lechia Dzierżoniów, Zagłębie Wałbrzych i KP Wałbrzych. W sezonie 1993-95 reprezentował barwy pierwszoligowego Zagłębia Lubin. Zagrał 23 spotkania i strzelił trzy gole. W kolejnych latach 1995-97 występował w klubach trzecioligowych: Górnik Konin, Hutnik Warszawa i Stal Rzeszów. W sezonie 1997/98 grał w Szczecinie w Pogoni Szczecin. Następnie przeszedł do Stomilu. Grał w dwóch sezonach 1997/98 – 15 spotkań i w 1998/99 – 14 spotkań w pierwszej lidze.
Po rozwiązaniu kontraktu ze Stomilem Olsztyn grał w całej Polsce, przeważnie w klubach drugoligowych: w Lechii Polonii Gdańsk-Koronie Kielce, Tłokach Gorzyce, Zagłębiu Sosnowiec, Jagielloni Białystok, KSZO Ostrowiec i ponownie Jagiellonii Białystok, a także Włókniarzu Pabianice. W 2005 roku zwiedził Wyspy Owcze i w klubie Gota. Rozegrał 26 spotkań i zdobył Puchar tego kraju.
W 2006 roku grał w USA w Polonii New York. W latach 2016-2019 powrócił do rodzinnego Walima. Obliczono, że grał w 27 siedmiu klubach do 50 roku życia. W ekstraklasie zagrał 54 spotkania i strzelił trzy gole.
Maciej Dołęga urodzony 22 stycznia 1975 roku w Przemyślu. Wychowanek klubu Czuwaj Przemyśl. W latach 1992-96 grał w tym klubie w III lidze. W sezonie 1996/97 był w kadrze Cracovii Kraków w drugiej lidze. Zagrał 10 spotkań i zdobył jedną bramkę. W Stomilu grał w dwóch sezonach. W sezonie 1997/98 zagrał w siedmiu spotkaniach i zdobył jedną bramkę, w meczu przegranym 1:3 z ŁKS-em. W kolejnym sezonie 1998/99 zagrał w 7 spotkaniach. Na boisku spędził 280 minut. W sezonie 1998/99 był wypożyczony do III-ligowego klubu Warmia-Stomil II. W sezonach 1999-01 grał w Pogoni Szczecin – 10 spotkań w pierwszej lidze. W 2001 rok grał w KSZO Ostrowiec. W 2003 roku Persib Bandung (Indonezja). Sezon 2003/04 spędził w Drwęcy Nowe Miasto Lubawskie. Tam zakończył karierę. Ogółem w ekstraklasie rozegrał 24 spotkania zdobył jedną bramkę.
Maciej Godlewski urodzony 18 grudnia 1975 roku w Poznaniu – obrońca 189 cm wzrostu. Wychowanek Lecha Poznań. Grał w drużynach młodzieżowych. W sezonie 1995/96 rozegrał jedno spotkanie w pierwszoligowym zespole. W sezonie 1997/98 trafił do Stomilu Olsztyn i wystąpił w ośmiu spotkaniach pierwszoligowych. Łącznie uzbierał 375 minut. Trzy spotkania zagrał w pełnym wymiarze czasowym: Z Ruchem Chorzów, Polonia Warszawa i Dyskobolią Grodzisk. Ogółem w pierwszej lidze rozegrał 14 spotkań. Karierę kontynuował w klubach Warta Poznań, Elana Toruń i Lech Poznań.
Łukasz Stasiuk urodzony 16 kwietnia 1976 roku w Warszawie. Wychowanek klubu Sarmata Warszawa – pomocnik 174 cm wzrostu. W sezonie 1996/97 grał w Dolcanie Ząbki. Do Stomilu trafił w 1997 roku. W sezonie 1997/98 wchodził na boisko w 10 spotkaniach – łącznie 248 minut. Sześć razy zagrał gdy trenerem był Bogusław Oblewski, w trzech spotkaniach grał za trenera Mieczysława Broniszewskiego, raz na boisku wszedł za trenera Romualda Szukiełowicza. Pozostałą część kariery piłkarskiej spędził w następujących klubach: w Dolcanie Ząbki, Okęciu Warszawa, Arce Gdynia, Legionowi Legionowo, Starcie Otwock, Wicher Kobyłka, Victorii Sulejówek i Drukarzu Warszawa. Tam właśnie w sezonie 2010/11 zakończył karierę. Był trenerem zespołów mazowieckich takich jak: Dolcan Ząbki, Drukarz Warszawa, Mazur Karczew, Victoria Sulejówek, Bug Wyszków, Marcovia, a także PKS Radość.
Naruden Laval urodzony 18 czerwca 1974 roku w Nigerii – W 2000 roku zmarł. Grał w klubach nigeryjskich: Canon Yoaunde, ASMO Liberville, FC 105 Liberville, Unisport Bafong. Zdobył w 1991 i 1996 roku mistrzostwo Kamerunu. W sezonie 1997/98 zagrał w trzech spotkaniach – łącznie 35 minut. Natomiast w sezonie 1998/99 wystąpił w dwóch spotkaniach – łącznie 92 minuty. Ogółem rozegrał pięć spotkań w Stomilu. Przegrał rywalizację w ataku z Płóciennikiem i Maciejem Dołęgą. W sezonie 1998/99 znalazł się w składzie zespołu, w przegranym 1:2 spotkaniu z Legią Warszawa i klęsce w Łodzi z Widzewem 0:5. Zmarł na malarię w wieku 26 lat.