Dariusz Jackiewicz urodzony 2 grudnia 1973 w Ostródzie pomocnik 179 cm wzrostu. Wychowanek klubu Sokół Ostróda. Grał w zespołach trampkarzy i juniorów. W 1988 roku po zakończeniu szkoły podstawowej wyjechał na daleki Śląsk, żeby trenować w Szkółce Piłkarskiej Gwarek Zabrze. Sprawny dobry technicznie robił systematyczne postępy szkoleniowe. Gwarek był właściwie szkółką Górnika Zabrze. Darek w wieku 18 lat został zawodnikiem wielokrotnego mistrza kraju Górnika Zabrze i przez dwa sezony trenował z czołowymi zawodnikami Polski, z których szczególnie pamięta Tomasza Wałdocha, Mirosława Stańko i Henryka Bałaszyńskiego.
W sezonie 1992/93 w wieku 18 lat znalazł się w kadrze tego sławnego klubu. Zdążył zagrać pięć spotkań w pierwszej lidze. W spotkaniu ze Śląskiem Wrocław doznał ciężkich kontuzji kolana i przeszedł trudną operację. Kariera piłkarska była zagrożona. Wrócił do Ostródy i rehabilitował się. Wiosną 1993 roku wrócił do Ostródy i zagrał kilka spotkań w Sokole Ostróda. Gra została dostrzeżona przez sztab szkoleniowy Stomilu Olsztyn i został transferowany do drugoligowego zespołu.
W sezonie 1993/94 Stomil awansował do drugiej ligi. Dariusz Jackiewicz stał się podstawowym pomocnikiem Stomilu i w drugiej lidze zagrał aż w 23 spotkaniach. W pierwszym sezonie gry Stomilu w pierwszej lidze rozegrał 29 spotkań i zdobył dwie bramki. 13 sierpnia 1994 roku – spotkanie z Stomilu Olsztyn z Legią Warszawa wynik 3:3 zdobył w 88 minucie bramkę przy stanie 2:3 – wspaniałą bramkę z około 40 m. Stomil zremisował spotkanie z Mistrzem Polski i zdobywcą Pucharu. Widownia w liczbie 18 000 widzów (rekord w Olsztynie) długo wiwatowała i oklaskiwała piłkarzy swojego klubu. Jesienią 1994 roku Stomil nie przegrał żadnego spotkania na swoim stadionie.
Po zakończonym sezonie, latem 1995 roku Dariusz Jackiewicz wraz z pięcioma kolegami i trenerem Józefem Łobockim przeszedł do Jezioraka Iława. W sezonie 95/96 Dariusz zagrał jesienią w drugoligowym Jezioraku 16 spotkań i został transferowany do Amiki Wronki. W klubie fabryki sprzętu AGD w latach 1996-99 zagrał 63 spotkania i zdobył 9 bramek. W okresie tym wraz z zespołem zdobył dwa razy Puchar Polski oraz Superpuchar Polski. W finale Pucharu Polski 13 czerwca 1998 roku Amica Wronki wygrała 5-3 z Aluminium Konin.
Zdobył bramkę na 2:2, która doprowadziła do dogrywki. Drugi Puchar Polski zdobyła wygrywając w Poznaniu z GKS-em Bełchatów 1:0. Ciekawe że odbyło się to rok później 13 czerwca 1999 roku. Superpuchar Amica zdobyła 18 lipca 1999, wygrywając w Grodzisku Wielkopolskim z ŁKS-em Łódź 1:0. Wypożyczony do Odry Wodzisław zagrał w tym pierwszoligowym klubie 12 spotkań i zdobył jedną bramkę. W latach 1999-2002 w Amice rozegrał 57 spotkań w pierwszej lidze i strzelił osiem bramek.
W 1999 roku Amica Wronki grała w Pucharze UEFA z Atletico Madryt. W pierwszym meczu w Madrycie Atletico wygrało 1:0 we Wronkach. Kibice i działacze marzyli o wyeliminowaniu Zdobywców Pucharu Króla Hiszpanii, ale skończyło się na marzeniach, gdyż 4 listopada w trudnych warunkach pogodowych (deszcz ze śniegiem) Atletico pokazało klasę i wygrało 4:1. Bramkę dla Amiki zdobył właśnie Dariusz Jackiewicz. W meczu tym grał także wychowanek Jezioraka Iława, Remigiusz Sobociński. W 2000 roku Amica zdobyła trzeci raz Puchar Polski, gdy w dwumeczu pokonała Wisłę Kraków. Dariusz Jackiewicz w 2001 roku zagrał sześć spotkań w pierwszej lidze w barwach Stomilu. Kolejnym klubem pierwszoligowym Dariusza była Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski i w sezonie 2001/2002 zagrał tam 24 spotkania i strzelił trzy bramki – drużyna zdobyła wicemistrzostwo Polski. W wieku 30 lat wyjechał do Izraela i w sezonie 2003-2004 zagrał w klubie Ihud Bnei Sakhin 30 spotkań i zdobył jedną bramkę w ekstraklasie Izraela. Świętował także zdobycie pucharu tego kraju. Po powrocie do Polski kolejnym klubem ekstraklasowym było Zagłębie Lubin.
W latach 2004-2010 rozegrał w miedziowym klubie aż 92 mecze, w których zdobył dwie bramki. Zagłębie w sezonie 2006/2007 zdobyło mistrzostwo Polski. W ekstraklasie rozegrał 288 spotkań i strzelił 27 bramek. W 2010 roku rozegrał 7 spotkań w ŁKS-ie Łódź – druga liga oraz w Jezioraku – 13 spotkań. Sezon 2011/12 spędził w klubie Wda Świecie -14 spotkań, natomiast 2013/14 w zespole Bzura Chodaków, gdzie był grającym trenerem.
Mając 40 lat rozegrał w czwartej lidze mazowieckiej 25 spotkań. W kolejnych latach 2019 – 21 był trenerem w klubie Wda Świecie. Następnie przebywał zagranicą. Dariusz Jackiewicz był częstym uczestnikiem meczów memoriału trenera Józefa Łobockiego.
1 czerwca 2024 roku był uczestnikiem meczu w ramach obchodu 30-lecia Stomilu do pierwszej ligi.
Tomasz Włodarczyk urodzony 7 kwietnia 1974 roku napastnik – pomocnik 180 cm. Wychowanek Łyny Sępopol – małego miasteczka położonego właśnie nad rzeką Łyna. Blisko granicy z obwodem kaliningradzkim. Tomek grał w zespole młodzieżowym, ale szybko przeszedł do seniorów. Wyróżniający się w rozgrywkach Klasy Okręgowej przeszedł do Stomilu Olsztyn. Razem z nim także przyszedł Tomasz Paszkowski. W sezonie 1993/94 trenował z zespołem drugoligowym. Trener Bogusław Kaczmarek młodego zawodnika wyznaczył do podstawowej jednostki tylko raz, ale wspólnie z zespołem w czerwcu 1994 roku cieszył się z awansu do pierwszej ligi.
W pierwszym sezonie gry w pierwszej lidze Tomasz Włodarczyk wrócił do Sępopola i grał w miejscowej Łynie, a potem Błękitnych Orneta. Latem 1995 roku z zespołu Stomilu odeszło sześciu zawodników. Wtedy brakowało zawodników do gry i przypominano sobie o Tomaszu Włodarczyku, zawodniku o dobrej technice i doskonałych warunkach fizycznych. W pierwszej lidze debiutował 18 listopada 1995 roku w Zabrzu podczas przegranego meczu z Górnikiem Zabrze 2:3. Wiosną 1996 roku Ryszard Polak wprowadził Tomasza Włodarczyka w końcówkach spotkań. Grał w spotkaniach Stomil vs Raków Stomil vs Śląsk, ŁKS vs Stomil, Bełchatów vs Stomil i słynnym spotkaniu Stomil vs Stal Mielec 1:4, po którym trener Polak podał się do dymisji. Stomil w tym sezonie 95/96 zajął najlepsze szóste miejsce podczas gry w pierwszej lidze.
W kolejnych latach Tomasz grał w wielu klubach województwa i we wszystkich klubach był wyróżniającym się zawodnikiem: Warfama Dobre Miasto, Victoria Bartoszyce, Błękitni Orneta, Chojniczanka Chojnice, Drwęca Nowe Miasto Lubawskie, DKS Dobre Miasto, Płomień Ełk, Huragan Morąg.
Stał się legendą, ale niestety klubów tylko z niższych klas. Strzelał dużo bramek, ale w późniejszym czasie gdy był starszy przeniósł się do gry w pomocy.
Jarosław Talik urodzony 27 sierpień 1973 w Nowym Dworze Gdańskim – bramkarz 188 cm. Grę w futbol rozpoczynał w LKS Żuławy Nowy Dwór Gdański. Pierwszym trenerem był jego ojciec. Od najmłodszych lat zdradzał duży talent bramkarski. Powołany został do reprezentacji województwa olsztyńskiego. Jak wspomina dużo chłopców z reprezentacji Pucharu Kuchara przeniosło się do Olimpii Elbląg. Trener Lech Strembski tworzył zespół, który awansował do Ligi międzywojewódzkiej juniorów. Olimpia grała tam z silnymi zespołami juniorów – Lechii Gdańsk i Zawiszy Bydgoszcz. Wygrała ligę w 1989 roku i wywalczyła wicemistrzostwo Polski juniorów przegrywając w meczu z Górnikiem Zabrze.
Jarek powołany został do Kadry Polskiej juniorów debiutował grając w Pucharze Syrenki z zespołem Norwegii w 1989 roku. W 1990 roku uczestniczył w mistrzostwach Europy juniorów U16 w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Polska z Talikiem w bramce wywalczyła wicemistrzostwo Europy. W sezonie 1991/92 Olimpia Elbląg wygrała trzecią ligę i awansowała do drugiej ligi. W plebiscycie gazety Jarosław Talik został wybrany najlepszym piłkarzem województwa elbląskiego.
W 1992 roku został powołany do kadry U18. Po spadku Olimpii Elbląg do drugiej ligi, przeszedł do III-ligowego klubu Rodło Kwidzyn. Grał tam tylko jesienią. W styczniu 1993 roku przechodzi do Olsztyna i staje się pierwszym bramkarzem drugoligowego Stomilu Olsztyn. Wiosną 1993 roku rozegrał w bramce wszystkie 17 spotkań w drugiej lidze, a trener Bobo Kaczmarek był bardzo zadowolony z formy 19-latka. W następnym sezonie Stomil awansował do pierwszej ligi. Jarek rozegrał w bramce łącznie 31 spotkań.
Powołany do kadry U21, w której rozegrał jedno spotkanie. Jarek Talik 30 lipca 1994 roku w obecności 10 000 widzów zagrał w pierwszym spotkaniu Stomilu w pierwszej lidze. Mecz z Zagłębiem Lubin zakończył się remisem 2:2. W sezonie tym Talik w bramce Stomilu zagrał 11 razy. Z powodu wypadku miał operację i musiał pauzować, a w bramce Stomilu bronił Paweł Charbicki. Po utrzymaniu się Stomilu w pierwszej lidze, latem 1995 roku Jarek Talik wraz z trenerem Józefem Łobockim przeszedł do Jezioraka Iława. Grając w Jezioraku w sezonie 1995/96 zajął z zespołem czwarte miejsce w drugiej lidze. W następnym sezonie 1996/97 odszedł z Jezioraka z powodu zaległości finansowych.
Jarosław Talik został wypożyczony do Górniczego Klubu Sportowego w Bełchatowie i w sezonie 97/98 zagrał tylko jedno spotkanie w pierwszej lidze. Ogółem pierwszej lidze zagrał 12 spotkań. Wyjechał do Niemiec i w klubie II ligi Boner SC rozegrał 7 spotkań. Często zmieniał kluby.
1998/99 – Zatoka Braniewo
1999/2000 – Jeziorak Iława – II liga (spadek)
2001/2002 – Powiśle Dzierzgoń i Nadmorzanin Stegna
2002/2004 – Drwęca Nowe Miasto Lubawskie
2004/2005- Zamek Kurzętnik – IV Ligi
2005/2007 – Drwęca Nowe Miasto Lubawskie
2007/2008 – Olimpia Sztum
2008/2009 – Żuławy Nowy Dwóch
2011/2012 – Olimpia Elbląg – bramkarz i II trener
2012/2017 – Żuławy Nowy Dwór – grający trener
2017/2020 – Concordia Elbląg
Jarosław Talik prowadzi szkolenia bramkarskie. Przez kibiców w Iławie został wybrany do jedenastki marzeń tego klubu. W 1994 roku zajął drugie miejsce w plebiscycie Gazety Olsztyńskiej na najlepszego sportowca województwa olsztyńskiego. To najwyższe miejsce piłkarza w historii plebiscytu. 1 czerwca 2024 roku był uczestnikiem spotkania z okazji 30-lecia awansu Stomilu do pierwszej ligi.
Bartosz Jurkowski urodzony 30 marca 1974 w Białymstoku obrońca 184 cm wzrostu wychowanek Jagiellonii Białystok. Zdolny Junior szybko znalazł się w drużynie grającej w lidze międzywojewódzkiej. W sezonie 1991/92 juniorzy Jagielloni Białystok wygrali ligę międzywojewódzką, druga była Agricola, a trzecie miejsce zajął Stomil Olsztyn. Drużyna Ryszarda Karalusa zdobyła mistrzostwo Polski juniorów. Bartosz Jurkowski grał wspólnie z Danielem Boguszem, Jarosławem Chańko, Markiem Citko i Tomaszem Frankowskim. W tym samym czasie w 1992 roku seniorzy Jagiellonii awansowali do pierwszej ligi. Bartosz Jurkowski w sezonie 92/93 rozegrał w białostockim zespole 50 spotkań, w tym 28 spotkań w pierwszej lidze i strzelił jedną bramkę.
Jagiellonia po roku gry w pierwszej lidze spadła do drugiej ligi, a Jurkowski został wypożyczony do drugoligowego Stomilu Olsztyn. Jagiellonię opuścił w tym czasie także Piotr Zajączkowski, który trafił do Stomilu. Grając w drugiej lidze, w sezonie awansu, do pierwszej ligi rozegrał 15 spotkań i z drużyną świętował awans. Miał wtedy 20 lat i mógł marzyć o świetnej karierze. W pierwszym roku gry Stomilu w pierwszej lidze rozegrał 18 spotkań. Latem 1995 roku w wyniku decyzji Piotra Wieczorka właściciela kart kilku zawodników Stomilu, przeszedł z czwórką kolegów do Jezioraka Iława, który akurat awansował do drugiej ligi .W Iławie w drugiej lidze grał w sezonie 95/96. Drużyna zajęła czwarte miejsce. Latem 1996 roku Bartosz Jurkowski wspólnie z Dariuszem Jackiewiczem przeszedł do pierwszoligowego zespołu Amica Wronki. W klubie z Wielkopolski rozegrał w sezonie 96/97 22 spotkania w pierwszej lidze i zdobył jedną bramkę.
Na sezon 1997/98 powrócił do Olsztyna i u trenerów Bogusława Oblewskiego i Mirosława Broniszewskiego rozegrał 17 spotkań. Stomil zakończył ligę na 11 miejscu. W sezonie 98/99 rozegrał wszystkie 30 spotkań w pierwszej lidze oraz zdobył dwie bramki. W tym w zremisowanym meczu w Zabrzu z Górnikiem na 1:1 w 90 minucie. W kolejnym sezonie Bartosz Jurkowski rozegrał w barwach Stomilu 28 spotkań i zdobył 7 bramek. W ciągu czterech sezonów gry w Stomilu Olsztyn rozegrał 93 spotkania i zdobył 9 bramek. W ostatnim sezonie gry stał się specjalistą od egzekwowania rzutów karnych, dlatego jako obrońca mógł zdobyć aż siedem bramek.
Po przejściu do Orlenu Płock w sezonie 2000/2001 rozegrał w tym klubie 15 spotkań w pierwszej lidze. W sezonie 2002/2003 Orlen Płock powrócił do swojej starej nazwy Wisła Płock i zajął drugie miejsce w Pucharze Polski. W latach 2002-2004 w Płocku, Jurkowski rozegrał 42 spotkania w pierwszej lidze. Latem 2004 roku kolejny raz zmienił klub i grał w Górniku Łęczna przez trzy sezony.
Łącznie rozegrał 65 spotkań w pierwszej lidze. Karierę piłkarską zakończył w sezonie 2009/2010 w Jagiellonii Białystok, w klubie z którego wywędrował do Olsztyna. Grał w rezerwach białostockiego klubu. W swojej karierze zagrał w ekstraklasie 265 spotkań i strzelił 12 bramek.
Jako trener prowadził następujące kluby Znicz Suraż, Dąb Dąbrowa Białostocka i Ruch Wysokie Mazowieckie.
Piotr Zajączkowski urodzony 8 marca 1966 roku w Ornecie – obrońca 173 cm wzrostu wychowanek Błękitnych Orneta. Był powołany do reprezentacji województwa elbląskiego juniorów. Orneta od 1995 roku znalazła się w granicach tego nowego województwa. Następnie Piotrek trafił do LKS Mlexer Elbląg. Grał w tym klubie tylko pół roku. W 1984 roku przeniósł się do drugoligowego klubu Olimpia Elbląg. Po spadku z drugiej ligi, po roku, Olimpia ponownie awansowała do drugiej ligi. W sezonie 1985/86 zajęła 12 miejsce. W 1986 roku Piotrek Zajączkowski przeniósł się na pół roku do Sokoła Ostróda grającego w trzeciej lidze.
Lata 86-89 spędza w Radomiu, gdzie grał w miejscowym klubie Broń. W okresie tym rozegrał w drugiej lidze grupy wschodniej 79 spotkań. Dobra postawa w tych rozgrywkach spowodowała, że w wieku 23 lat został dostrzeżony przez działaczy Jagiellonii Białystok. W dwóch kolejnych sezonach grał w pierwszoligowej Jagiellonii.
Kolegami w zespole byli między innymi Bartosz Jurkowski, Jacek Chańko, a swoją piękną karierę rozpoczynali także Tomasz Frankowski i Marek Citko. W Jagiellonii rozegrał w pierwszej lidze 36 spotkań i zdobył jedną bramkę. Wiosną 1994 roku wraz z Bartoszem Jurkowskim został transferowany do Stomilu Olsztyn. Zagrał 10 spotkań i wraz z drużyną świętował awans. W pierwszym sezonie Stomilu w pierwszej lidze rozegrał 21 spotkań i po zakończeniu sezonu i utrzymaniu się Stomilu w pierwszej lidze, Zajączkowski przeszedł do Jezioraka Iława. W sezonie 95/96 rozegrał w Jezioraku 34 spotkania. W kolejnym sezonie grał w zespole Ceramiki Opoczno w drugiej lidze i rozegrał 28 spotkań zdobywając jedną bramkę.
Powrócił do Iławy i w 1997 roku zagrał 13 spotkań w drugiej lidze. Kolejnym klubem drugoligowym w karierze Piotra był w 1998 roku zespół Śląska Wrocław. Sezon 98/99 spędził w dalekiej Finlandii gdzie w pierwszoligowym klubie FF Jaro rozegrał 14 spotkań i zdobył jedną bramkę. Wiosną 1999 roku grał w klubie Świt Nowy Dwór Mazowiecki, gdzie trenerem był Jerzy Budziłek. Sezon 1999/2000 spędził ponownie w pierwszoligowym Stomilu Olsztyn. Zagrał w 21 spotkaniach i strzelił jedną bramkę.
W pierwszej lidze, obecnie ekstraklasa rozegrał 78 spotkań i zdobył dwie bramki. W 2000 roku ponownie odwiedził Finlandię i w klubie Vassan Paullosevra rozegrał jedno spotkanie. Następnymi klubami Zajączkowskiego w 2000 roku była Siarka Tarnobrzeg w drugiej lidze, 2001 roku Unia Skierniewice i Chojniczanka Chojnice. Na dłużej bo aż na 3 lata (2002-2005) zatrzymał się w swojej geograficznie sportowej przygodzie w Warmii Grajewo.
Spotkał tam trenera Zbigniewa Kieżuna oraz grał z Piotrem Tyszkiewiczem. Warmia po zdobyciu Pucharu Polski na szczeblu województwa podlaskiego grała z ŁKS-em Łódź i dopiero po dogrywce i rzutach karnych przegrała. Zajączkowski w klubie tym w latach 2003-2005 był grającym trenerem. W sezonie 2005/2006 był grającym trenerem w Mrągowii Mrągowo. Karierę zawodnika zakończył w 2007 roku w wieku 41 lat, w swoim rodzinnym klubie Błękitni Orneta.
Piotr Zajączkowski jest trenerem UEFA PRO przez cały okres kariery trenerskiej stale podwyższa swoje kwalifikacje zawodowe. Trenował tyle klubów, że wymienienie ich z datami zajęłoby wiele czasu. Myślę, że sam po kolei chyba by ich nie spamiętał.
Był to: Ruch Wysokie Mazowieckie, Narew Ostrołęka, Tur Turek, Jeziorak Iława, ŁKS Łódź Calisia Kalisz, Drwęca Nowe Miasto Lubawskie, Mławianka Mława, Olimpia Zambrów, MKS Ełk, Pelikan Łowicz, Stomil Olsztyn, Kotwica Kołobrzeg i GKS Wikielec. 20 czerwca 2024 ponownie został przedstawiony jako trener Stomilu Olsztyn
Piotr Zajączkowski jest doświadczonym trenerem z doskonałym warsztatem. Potrafił dobrze współpracować z działaczami oraz otrzymywać odpowiedni dystans z zawodnikami, ale zdaniem redaktorów sportowych trochę brakuje mu szczęścia którego zaangażowany trener zawsze potrzebuje.
Jest ojcem Sebastiana Zajączkowskiego rocznik 1991, który był reprezentantem województwa olsztyńskiego w finałach Pucharu Kazimierza Deyny. W 2007 roku grał w Stomilu Olsztyn i kilku klubach województwa. Obecnie wraz z Polonią Lidzbark Warmiński awansował do III ligi. Córka Ksenia urodzona w 1994 roku, jest zawodniczką koszykarskiego klubu sportowego KKS Olsztyn i grała w pierwszej lidze u trenera Tomasza Sztąberskiego. Była jedną z najskuteczniejszych zawodniczek tego klubu.
*Zdjęcia piłkarzy przy ich imionach i nazwiskach – źródło stomil.olsztyn.pl
Wojciech Linow