Kącik historyczny Wojciecha Linowa- Jeziorak Iława – lata sukcesów

W 1945 roku Kolejarze z węzła iławskiego założyli Związkowy Klub Sportowy Jeziorak. Klub ten w 1946 roku zmienił nazwę na Warmia Iława, a następnie Kolejorz Iława. W 1957 roku powrócono do pierwszej nazwy Iławski Klub Sportowy Jeziorak. Przez cały okres lat 1945-1983 klub Jeziorak grał w klasie okręgowej województwa olsztyńskiego, a drogę do swoich największych sukcesów rozpoczął w połowie lat 80 XX wieku. Ambicją władz miasta oraz działaczy klubowych był awans do rozgrywek na szczeblu centralnym.

Na przedstawionym poniżej zdjęciu znajduje się szereg osób, których działalność walnie przyczyniła się do awansu Jezioraka do III ligi,  a następnie 5 sezonów gry w drugiej lidze.

Drugi z prawej stroi Mieczysław Sowól – Prezes, trzeci Henryk Tyc – trener, czwarty Michalski, piąty Kazimierz Bielik – cżłonek zarządu, Benedykt Gac- wiceprezes, Jan Hoffman – trener +, klęczą Andrzej Bedra – trener, Romuald Jakubik – nauczyciel WF, Kazimierz Paluszewski – przyszły Dyrektor +. Zbigniew Szczypiński – działacz, Krzysztof Gaćkowski – zawodnik i trener.

Przedstawię sylwetki trenerów, którzy moim zdaniem przyczynili się do tych sukcesów.

Benedykt Gac urodzony 3 lutego 1952 roku w Iławie zmarł 1 lipca 2001 roku w Iławie. Wychował się w miejscowości Wola Kamieńska koło Iławy. Jego ojciec posiadał tam gospodarstwo rolne. Pierwsze kroki piłkarskie stawiał na boisku w Rudzienicach w klubie Czarni. Po szkole dojeżdżał tam kilkanaście kilometrów rowerem. Ukończył Technikum Mechanizacyjne Rolnictwa w Gronowie Toruńskim – 18 km od Torunia. W szkole tej grał w futbol i podczas rozgrywek został dostrzeżony przez Elanę Toruń. Po zakończeniu szkoły przez rok grał w klubie z Torunia. W tym czasie ukończył także kurs instruktora piłki nożnej. Po odbyciu obowiązkowej służby wojskowej przyjechał do Iławy i został zatrudniony w Państwowym Ośrodku Maszynowym.

Przy tym ośrodku działał klub piłkarski Pom Iława, w którym grał także Benek. Klub wszedł fuzją w Jeziorakiem Iława. Benedykt przez długi okres czasu łączył prace w ośrodku z zajęciami szkoleniowymi w Jezioraku Iława. Początkowo prowadził treningi zespołami młodzieżowymi, ale działacze klubu widząc jego zaangażowanie w szkole powierzyli mu prowadzenie zespołu seniorów Jezioraka. W trakcie swojej kariery trenerskiej Benek przygotowywał się do każdego treningu. Prowadził wzorowy dzienniczek zajęć, gdzie notował każde rozegrane spotkanie i oceniał zawodników.

Prowadzony przez Gaca zespół robił systematyczne postępy. W sezonie 1983/84 Jeziorak w klasie okręgowej wyprzedzony został tylko jednym punktem przez rywali z ostródzkiego Sokoła. W sezonie 1984/85 trener Benedykt od początku zapowiadał awans do trzeciej ligi. W rundzie jesiennej Jeziorak nie przegrał żadnego spotkania. Wiosną wyszli na prowadzenie w rozgrywkach i bez problemu wygrali ligę awansując do trzeciej ligi.

Skład Jezioraka:

Bramkarze: Bedra i Kruk

Obrońcy:  Aptowicz, Dutkiewicz, Matysiak, Sosnowski, Malanowski i Jankowski

Pomocnicy i napastnicy: Cieszyński, Duński. Józef Kaczkowski. Krzysztof Gaćkowski, Jackowski, Hulewicz, Jędrzejewski, Krajewski, Piotr Lange, Łazicki, Suchodolski, Zawadzki Kierownikiem zespołu był Bogusław Lotz

Gac czwarty z lewej

Pobyt w III lidze był nieudany. Jeziorak zajął trzynaste miejsce i wspólnie z Sokołem spadł do klasy okręgowej. W latach 1986/87 w rozgrywkach utworzono ligę  elbląsko – olsztyńską. Wygrał Sokół Ostróda wyprzedzając o punkt Jezioraka Iława.

W sezonie 1987-88 rozgrywki wygrał Jeziorak wyprzedzając drugi zespół o 10 punktów. Awans uzyskał na cztery kolejki przed końcem rozgrywek. Największym sukcesem trenera Benedykta Gaca były rozgrywki o Puchar Polski.

W 1987 roku Jeziorak najpierw pokonał Elanę Toruń 1:0 w pierwszej rundzie, później wygrał z Wisłą Płock 2:0, a następnie w trzeciej rundzie pokonał Gwardię Warszawa 2:1.

6 października w obecności 7000 widzów grał w 1/16 finału z pierwszoligowym Lechem Poznań. Jeziorak przegrał to spotkanie 0:2 po bramkach reprezentanta Polski Miłoszewskiego, a także Szczepańskiego.

Skład Jezioraka: Piotrowicz, Gaćkowski, Rykaczewski, Pałyga, Matysiak, Pawłowski, Jackowski (Lange), Świder, Rzepa, Głombiowski, Reszka (Gostkowski). Trenerem Lecha był Grzegorz Szerszenowicz. Lech  zdobył Puchar Polski pokonał Legię w karnych 4:2

Benedykt Gac prowadzenie zespołu przekazał Andrzejowi Bedrze, a sam poświęcił się pracy organizacyjnej związanej z poprawą infrastruktury piłkarskiej na miejskim stadionie. W 1995 roku został wiceprezesem do spraw sportowych. W roku 1998 jako delegat warmińsko-mazurskiego OZPN podczas zjazdu PZPN wybrany do komisji rewizyjnej i działał w niej aż do nagłej śmierci. W imieniu Warmińsko-Mazurskiego Związku piłki Nożnej i trenerów pożegnałem Benka podczas pogrzebu. Jest wspominany jako wizjoner który dostrzegł potencjał sportowy Iławy. W tym okresie w latach 1995-2001 Jeziorak osiągnął swoje największe sukcesy.

Benedykt Gac z trenerem Górskim fot. Jeziorak Iława

Benedykt został odznaczony srebrną i złotą oznaką PZPN oraz pośmiertnie brązowym medalem PZPN za wybitne zasługi w rozwoju piłki nożnej. W Iławie rozgrywany jest memoriał Benedykta Gaca – turniej oldbojów,  od 2008 roku turniej dzieci. Szkoda tylko że w wydawnictwie 70 lat warmińsko-mazurskiego ZPN w materiale przekazanym przez Jeziorak Iława brakuje nazwiska Benedykta Gaca.

Dwóch jego synów było piłkarzami. Urodzony w 1978 roku Radosław był reprezentantem województwa olsztyńskiego w Pucharze imienia doktora Michałowicza. Grał w latach 1996-97 w Jezioraku Iława, 1997-99 w Ekotan Zalewo i w 1999-2006 w Gedani Gdańsk.

Radosław Gac fot. Jeziorak Iława

Absolwent AWFiS w Gdańsku. Trener UEFA A. Prowadził zajęcia w Gedanii Gdańsk, Lechii Gdańsk tam prowadził młodzież i juniorów starszych a w sezonie 2011/2012 zespół młodej ekstraklasy. W  2019 roku juniorów Raduni Stężyca. Obecnie pracuje w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Stężycy. Młodszy Remigiusz w 1993 roku grał w młodej ekstraklasie w Lechii Gdańsk

Andrzej Bedra urodzony 30 listopada 1954 roku w Łysem – bramkarz 180 cm wzrostu wychowanek klubu Narew Ostrołęka.

W Latach 1969-76 Andrzej grał w tym klubie w zespole juniorów a następnie seniorów w Klasie Okręgowej. Po pomyślnym zdaniu egzaminów wstępnych w Akademii Wychowania Fizycznego w Białej Podlaskiej studiował oraz grał w zespole AWF tej uczelni. W latach 1976-1982 AZS AWF Biała Podlaska uczestniczyła w rozgrywkach III ligi i była jednym z czołowych zespołów. Andrzej ukończył uczelnie i z dyplomem magistra wychowania fizycznego, a także z tytułem trenera II klasy i przeniósł się do Iławy.

Andrzej Bedra pierwszy z prawej na dole

Został zatrudniony w Szkole Podstawowej nr 2, a po dwóch latach w Szkole Podstawowej nr 5. Bramki klubu z Iławy strzegł w latach 1982-86,  jednocześnie rozpoczął także pracę szkoleniową z zespołami młodzieżowymi Jezioraka.

Zespół seniorów grał coraz lepiej i w sezonie 1985-86 awansował do trzeciej ligi – trener Benedykt Gac. Wychowankowie trenerów z Iławy w tym także Andrzeja Bedry: Piotr Dymowski, Tomasz Radziński, Krzysztof Ciesielski, Sławomir Święcki, Rafał Rabczyński – grali w reprezentacji województwa olsztyńskiego i w Pucharze imienia doktora Jerzego Michałowicza, natomiast Bartłomiej Lange, Sławomir Kieloch, Marcin Jackowski w Pucharze imienia Wiesława Kuchara i zdobyli srebrny medal mistrzostw Polski.

W 1992 roku w reprezentacji makroregionu, która zdobyła złote medale grali Marcin Jackowski i Bartłomiej Lange.

Juniorzy Jezioraka od sezonu 1991-2000 grali w lidze makroregionalnej obejmującej 7 województw i rywalizowali silnymi zespołami z Warszawy, Białegostoku oraz Stomilu Olsztyn. Andrzej Bedra w okresie tym współpracował z Wydziałem Szkolenia OZPN. W latach 1988-93 podczas gry Jezioraka w III lidze był kilkakrotnie drugim trenerem zespołu.

W sezonie 1994/95 Jeziorak zajął drugie miejsce w rozgrywkach III ligi. Z rozgrywek w II lidze wycofał się zespół z Piaseczna i Jeziorak otrzymał możliwość awansu po barażu z zespołem Radomiaka Radom. Spotkanie barażowe latem 1995 roku odbyło się na stadionie Hutnika Warszawa.

Jeziorak wygrał to spotkanie 5:1 i awansował do II ligi – bramki zdobyli: Pasik dwie oraz Przytuła i Makowski – trenerami Jezioraka w barażach oraz w sezonie 1995-96 w II lidze byli Józef Łobocki i Andrzej Bedra. W pierwszym sezonie w II lidze Jeziorak zajął bardzo dobre czwarte miejsce.

W Iławie pokonał Jagiellonię Białystok 1:0, Wisłę Kraków 2:0, Motor Lublin 3.0 i zremisował na wyjeździe z Polonia Warszawa 1:1 oraz wygrał w ostatnim spotkaniu sezonu 4:2 z Wisłą w Krakowie. W Pucharze Polski w 1996 roku w rundzie wstępnej pokonał w Suwałkach Wigry 2:0. W 1/32 Finału Pucharu Polski spotkał się w Białymstoku z Jagiellonią i pokonał ten klub 2:0.

28 września 1996 roku do Iławy przyjechał wicemistrz Polski Legia Warszawa. Klub ten kilka dni wcześniej wyeliminował z rozgrywek pucharowych słynny grecki Panathinaikos Ateny. Spotkanie w Iławie w obecności 7000 widzów zakończyło się w podstawowym czasie wynikiem 1:1 – bramkę dla Legii zdobył Mosór, a wyrównał w 79 minucie Preis. W dogrywce lepsi byli legioniści którzy lepiej wytrzymali trudy spotkania i wygrali 3:1. W Legii grali m.in. Sokołowski i Kucharski.

Jeziorak wystąpił w następującym składzie: Talik-Przybyliński, Michalewski, Makowski, Płoski, Dzwonkowski, Preis, Sobociński, Przytuła, Pasik (Mośnik) (Święcki) Róg, (Kisielewski).

W 1997 roku Jeziorak był na 8 miejscu, w 1998 roku na 7 miejscu, w 1999 roku na 9 miejscu. Andrzej Bedra był drugim trenerem u Jerzego Jastrzębowskiego i Włodzimierza Małowiejskiego. Wiele spotkań prowadził samodzielnie jako pierwszy trener. W sezonie 1999/2000 Jeziorak zajął 19 miejsce i spadł do III ligi. Po spadku Jezioraka Andrzej Bedra pracował jako nauczyciel WF-u w Zalewie w latach 2000-2009 oraz prowadził treningi w młodzieżowymi drużynami Jezioraka. Był także trenerem w klubach Powiśle Dzierzgoń i Ewingi Zalewo. Trener pierwszej klasy oraz trener z licencją UEFA PRO. Podczas spotkań Kadra-Gazeta był powoływany przez czytelników gazety do tej kadry, a także jako trener prowadził zespół Gazety.

Andrzej Bedra z żoną Danutą wychowali dwoje dzieci – córkę Aleksandrę i syna Łukasza. Łukasz Bedra grał w Jezioraku w zespole juniorów w makroregionie i jest trenerem UEFA C. Andrzej od 2010 roku jest na emeryturze cieszy się z trojga wnucząt. Oprócz futbolu jest wielkim fanem żużla i często wyjeżdża na mecze do Grudziądza. Oznaczamy za działalność w futbolu srebrną i złotą odznaką PZPN.

Marek Czachorowski urodzony 4 grudnia 1959 roku w Iławie. Grę w piłkę nożną rozpoczął w klubie Orzeł Ulnowo. Ukończył kurs instruktora piłki nożnej i w latach 1984-86 był w swoim rodzinnym klubie trenerem. Benedykt Gac widząc zaangażowanie Marka w szkoleniu zaproponował mu pracę z juniorami Jezioraka. Marek ukończył wydział Elektroradiologii w Medycznym Studium Zawodowym i został zatrudniony w Szpitalu w Iławie. Prace z zespołami młodzieżowymi Jezioraka prowadził w latach 1986-93. Juniorzy robili duże postępy szkoleniowe i w 1991 roku po wygraniu ligi wojewódzkiej awansowali do Ligi Międzywojewódzkiej.

W rozgrywkach tych grały najlepsze zespoły z Warszawy, Białegostoku oraz Stomil Olsztyn. Już w pierwszym sezonie pobytu w tej lidze Jeziorak zanotował duży sukces i wygrał dwukrotnie z czołowym zespołem w kraju Jagiellonią Białystok. W końcowej tabeli sezonu 1991/92 uplasował się na piątym miejscu. Gazeta Olsztyńska zamieściła skład drużyny prowadzonej przez Marka Czachorowskiego w meczu ze Stomilem:  Jankowski, Fijałkowski, Brzeski, Witkiewicz, Kwiatkowski, Święcki, Czarzasty, Mozarczyk, Bączek, Romanowski, Sobociński oraz Pesta, Krajnik i Arciszewski.

W kolejnych latach aż do 2000 roku zespół juniorów Jezioraka grał w Lidze międzywojewódzkiej. Doświadczenia uzyskane przez młodych piłkarzy grających z silnymi rywalami owocowały stałym podnoszeniem poziomu sportowego. Zespół seniorów Jezioraka po awansie w 1988 roku do III ligi stale poprawiał swoje miejsce w tych rozgrywkach:

W 1989 roku VII miejsce, w 1990 roku V miejsce, w 1991 roku V miejsce, w 1992 roku IV miejsce. W 1993 roku po zajęciu 3 miejsca w III lidze działacze Jezioraka zaproponowali prowadzenie zespołu trenerowi Markowi Czachorowskiemu. Jak wspomina doszedłem do wniosku, że w drużynie seniorów gra coraz więcej wychowanków z mojego zespołu juniorów i uważałem że podołam aby walczyć z nimi o wyższe cele.

Czachorowski czyta gazetę fot. Jeziorak Iława

Sezon 1993/94 Jeziorak pod wodzą Marka Czachorowskiego ukończył na drugim miejscu. Działacze doszli do wniosku że spada frekwencja na meczach i III liga znudziła się w Iławie. Przed sezonem 1994/95 wręcz zapowiadali rozpoczęcie rywalizacji o II ligę.

Wspaniała przygoda w Pucharze Polski 1994/95:

W 1994 roku w finale wojewódzkim Jeziorak w Olsztynie pokonał Warmię 1:0.

W pierwszej rundzie Pucharu Polski 3 sierpnia 1994 roku w Iławie spotkał się z drużyną Polonia Chodzież. Po zaciętym spotkaniu w regulaminowym czasie gry i w dogrywce nie zostały zdobyte żadne bramki, a rzuty karne wygrał Jeziorak 4:2 – bramki zdobyli: Matusiak, Przytuła, Święcki i Klimek.

W 1/32 Finału rywalem Jezioraka był zespół Elany Toruń . W normalnym czasie był wynik 1:1, a w dogrywce Jeziorak strzelił trzy bramki wygrał 4:1.

26 października 1994 roku w Iławie w obecności 7000 widzów Jeziorak wygrał z pierwszoligowym Górnikiem Zabrze 3:1. Trener Górnika Edward Lorenc posiadał w zespole tak znanych zawodników jak Tomasz Hajto Jacek Grembocki czy bramkarz Aleksander Kłak. Bramki dla Jezioraka zdobyli Zientarski, Matusiak i Klimek.

Spotkanie 1/8 Finału odbyło się późną jesienią 30 listopada. Do Iławy przyjechała pierwszoligowa Amica Wronki. Jeziorak wygrał 1:0 (bramka Klimek), a spotkanie było rozgrywane w trudnych warunkach, przy stale padającym deszczu.

Wiosną 1995 roku iławscy fani cieszyli się, że do ich miasta przyjedzie pierwszoligowy Lech Poznań. W Iławie nie było jednak możliwości odpowiednio przygotować boiska, więc spotkanie zostało rozegrane przy ulicy Bułgarskiej w Poznaniu. Lech wygrał 3:1. Bramkę dla iławskiej drużyny strzelił Arkadiusz Klimek.

Jeziorak zagrał w składzie: Lewandowski-Roszkiewicz, Matusiak, Tarnowski, Zientarski, Przytuła, Pasik (Pyc), Sobociński, Płoski, Witkowski (Makowski), Klimek.

Spotkanie oglądało 3 tysiące widzów, w tym 500 osób z Iławy. Gra w ćwierćfinale Pucharu Polski jest wielkim sukcesem Jezioraka i trenera Czachorowskiego. Było to także najwyższe miejsce zespołu z Warmii i Mazur w Pucharze Polski.

Jeziorak Iława vs Lech Poznań fot. archiwum klubowe

Wyniki w Pucharze pokazały, że w Iławie istnieje szkielet zespołu, który po uzupełnieniu może walczyć o dobre miejsca w II Lidze.

Sezon 1994/95 Jeziorak rozpoczął nieźle. W połowie rundy wiosennej zrównał się punktami ze Świtem Nowy Dwór Mazowiecki, Oba zespoły zdobyły po 49 punktów, ale z powodu gorszego bilansu bezpośrednich spotkań Jeziorak zajął drugie miejsce. Markowi Czachorowskiemu podziękowano i do działań ruszyli działacze. Sponsor Stomilu Piotr Wieczorek z grupą swoich zawodników i trenerem Józefem Łobockim zgłosił akces przyjścia do Jezioraka.

Po rezygnacji zespołu z Piaseczna, PZPN zarządził baraż pomiędzy Jeziorakiem a Radomiakiem Radom. Jak już wcześniej pisałem Jeziorak wygrał 5:1 i awansował do II ligi.

W sezonie 1995/96 Marek Czachorowski trenował Drwęcę Nowe Miasto Lubawskie, a w 1996/97 Sokół Ostróda. Prowadząc Motor Lubawa w sezonie 1997/98 awansował do IV Ligi. Został przyjęty do Szkoły Trenerów przy AWF w Warszawie. W 1997 roku otrzymał dyplom trenera II klasy. Posiada także licencję trenerską UEFA A. Jest doświadczonym trenerem i prowadził zajęcia z prawie wszystkimi drużynami z Iławy i okolic –Dziadek Bielice, Powiśle Dzierzgoń, Zamek Kurzętnik, Ewingi Zalewo, GKS Wikielec. Kilkukrotnie powracał także do Jezioraka.

Jak sam przyznał, chce odpocząć i pomieszkać w domku, w którym z powodu treningów i meczów rzadko przebywał. Od wielu lat pracuje w Szpitalu Powiatowym w Iławie.

Wojciech Linow