Kazimierz Sidorczuk urodzony 4 marca 1967 roku w Szczecinie – bramkarz. Wychowanek klubu Dąb Dybno w wieku 19 lat przeszedł do klubu Celuloza w Kostrzyniu nad Odrą i grał tam dwa lata. Prawdziwy rozkwit kariery piłkarskiej nastąpił w Lechu Poznań w okresie lat 1988-93. Rozegrał w Kolejarzu 115 spotkań w pierwszej lidze i trzy razy zdobył mistrzostwo Polski w 1990,1992 i 1993 roku oraz dwa razy Superpuchar Polski w 1990 i 1992 roku. Grał także w Pucharze Europy w Olympique Marsylia. Spartakiem Moskwa czy SFK Goeteborg
W tym okresie selekcjoner Andrzej Strejlau 6 razy powoływał Sidorczuka do kadry. Debiutował w reprezentacji w spotkaniu odbytym 19 grudnia 1990 roku w greckim Volos – Grecja vs Polska 0:1 wszedł w 46 minucie za Wandzika. W 1991 roku rozegrał w kadrze 4 spotkania Irlandia Północna vs Polska 1-3, Polska vs Finlandia 1:1, Czechosłowacja vs Polska 0:4 i Polska vs Francja w Poznaniu 1:5. W tym czasie rywalami Kazimierza w bramce byli Józef Wandzik i Jarosław Bako. Następnymi klubami w latach 1993 – 95 były Sokół Pniewy 5 spotkań w pierwszej lidze, Zagłębie Lubin 9 spotkań w pierwszej lidze, Warta Poznań 11 spotkań w pierwszej lidze i Petrochemia Płock 17 spotkań. W 1995 roku w drugim sezonie gry Stomilu Olsztyn w pierwszej lidze, przeszedł do olsztyńskiego klubu i rozegrał w dwóch sezonach 48 spotkań w pierwszej lidze.
W okresie tym otrzymał pseudonim księgowy. dlatego że znał swój fach i umiał dobrze liczyć. Starsi kibice pamiętają także że w Olsztynie oprócz dobrej gry w bramce był także właścicielem pubu w którym czasami usługiwał. Zdaniem kibiców najlepszy bramkarz w seniorów w okresie gry w pierwszej lidze. W 1997 roku przeszedł do Sturmu Graz w Austrii. Jak sam wspomina olsztyński klub nieźle zarobił na tym transferze.
W okresie gry w Austrii był aż 8 razy powołany do kadry przez selekcjonera Janusza Wójcika. W 1998 roku w meczu w Chorzowie Polska vs Rosja 3:1 wszedł w 46 minucie za Adama Matysika. Następnie grał w spotkaniu Ukraina vs Polska 1:2 i Polska Izrael 2:0. W meczu Bułgaria vs Polska 0:3, rozgrywanym w Burgos dwie bramki zdobył Sylwester Czereszewski, a jedną Tomasz Iwan. W roku 1999 Sidorczuk powołany został na zimowe tournee w Rabacie i rozegrał spotkania Polska vs Finlandia 1:1 i Polska Armenia 1:0. Grał także spotkanie Mołdawia vs Polska 0:1. Ostatnie spotkanie w reprezentacji Polski rozegrał 31 marca 1999 roku na stadionie w Chorzowie w obecności 30 000 widzów. Polska w eliminacjach do mistrzostw Europy przegrała ze Szwecją 0:1.
Podczas pobytu w Austrii zdobył z klubem Sturm Graz dwa razy mistrzostwo Austrii w 1998 i 1999, a także dwa razy Puchar Austrii w 1997 i 1999. Grał w Lidze Mistrzów z Realem Madryt, Inter Mediolan, AS Monaco, Glasgow Rangers, Valencją i Manchesterem United. W Bundeslidze austriackiej rozegrał 109 spotkań. Sezony 2003-2006 spędził w SV Kapfenberg – druga liga austriacka. Portal 90minut wyliczył że rozegrał 205 spotkań na poziomie ekstraklasy.
W 2009 roku klub Sturm Graz uznał Kazimierza najlepszym bramkarzem stulecia klubu. Obecnie mieszka od 26 lat w Graz, 100 metrów od stadionu tego klubu. Przez pewien czas był trenerem bramkarzy. Posiada dwa obywatelstwa polskie i austriackie. Wraz z żoną wychowali dorosłych już córkę i syna.
Jacek Płuciennik urodzony 25 lipca 1970 roku w Łodzi – zmarł 3 września 1998 roku. Wychowanek LZS Gałkówek w gminie Koluszki. Zanim zadebiutował w piłkarskiej ekstraklasie występował w klubie Boruta Zgierz. Zespół w sezonie 1991-92 zajął 4 miejsce w drugiej lidze. Dostrzeżony przez działaczy ŁKS Łódź przeszedł do tego zasłużonego klubu. W okresie 4 sezonów rozegrał w ŁKS Łódź 95 spotkań w ekstraklasie i zdobył 19 bramek.
Podczas gry w łódzkim zespole został powołany przez trenera Henryka Apostela do kadry. Podczas spotkania rozgrywanego w Krakowie 4 maja 1994 roku Polska z Węgrami wynik 3:2 wszedł do gry w 76 minucie za Arkadiusza Kubika. W tym meczu zwycięską bramkę dla Polski zdobył Adam Fedoruk. Do Olsztyna razem z trenerem Ryszardem Polakiem trafił latem 1995 roku. Stomil w tym czasie objęty był sporymi zawirowaniami. Część zawodników wraz ze sponsorem Piotrem Wieczorkiem i trenerem Józefem Łobuckim odeszła do Jezioraka Iława. Pomimo tych kłopotów w sezonie 1995-96 Stomil zajął najlepsze bo szóste miejsce w ekstraklasie. Jacek Płuciennik rozegrał w tym okresie 31 spotkań i zdobył dwie bramki. W sezonie 1996 – 97 rozegrał w Stomilu 30 spotkań i strzelił 6 bramek. Zespół zajął 9 miejsce w tabeli. W swoim trzecim i ostatnim sezonie gry w Olsztynie rozegrał 26 spotkań i zdobył dwie bramki. Stomil zajął 11 miejsce w ekstraklasie. Trener Antoni Piechniczek w 1997 roku powołał Jacka na trzy spotkania reprezentacji Polski. Podczas wyjazdu na Cypr dnia 15 lutego 1997 roku zagrał w meczu Cypr vs Polska 2:3, wszedł w 76 minucie ze Sławomira Majaka. W meczu tym grał także Tomasz Sokołowski i Cezary Kucharski. Dwa dni później w meczu Polska vs Łotwa 3:2 Jacek Płuciennik grał całe spotkanie. W meczu tym wystąpił także Rafał Kaczmarczyk i Tomasz Sokołowski. Ostatnie spotkanie w reprezentacji rozegrał 12 marca 1997 roku w Ostrowcu spotkaniu Czechy vs Polska 3:2, wszedł za Wojciecha Kowalczyka w 81 minucie.
Po powrocie do gry w ŁKS-ie Łódź w 1998 roku rozegrał w ekstraklasie dwa spotkania. Ostatnie 30 sierpnia w Olsztynie. W meczu Stomil vs ŁKS Łódź, Jacek w 46 minucie zmienił Tomasza Wieszczyckiego. 3 września 1998 roku wracając z Olsztyna zginął w miejscowości Gryźliny w wypadku samochodowym. Pochowany został na cmentarzu Zarzewie w Łodzi.
Miesiąc po śmierci Jacka został zorganizowany mecz poświęcony Jego pamięci. W spotkaniu Olsztyn z Łodzią brało udział wielu kolegów zmarłego. Dochód został przekazany żonie Annie i synowi Bartkowi. W miejscu śmierci delegacje Stomilu składają kwiaty.
Rafał Kaczmarczyk urodzony 22 czerwca 1972 roku w Dzierzgoniu, wychowanek klubu Powiśle Dzierzgoń, Trener UEFA A. Talent Rafała dostrzegła Lechia Gdańsk, do której przeszedł w wieku 16 lat. Grał w zespole juniorów Lechii, której trenerem był Bogusław Kaczmarek.
Grał także w drugoligowym zespole tego klubu. Do Stomilu Olsztyn dołączył w pierwszym roku pobytu w pierwszej lidze. W sezonie 1994/95 grał z sporadycznie, wchodząc w końcówkach spotkań. W trzech kolejnych sezonach był podstawowym zawodnikiem w środkowej linii Stomilu. Jego dobra postawa w spotkaniach ligowych spowodowała powołanie do Kadry Polski. Dorobek ligowy w Stomilu w sezonie 1994/95, to 7 spotkań, w sezonach 1995/96 – 28 spotkań i jedna bramka, w 1996/97 – 32 mecze i 5 goli, w 1997/98 – 31 spotkań i cztery gole. Łącznie w Stomilu zagrał w 98 spotkaniach ligowych i strzelił 10 goli. Rafał Kaczmarczyk znalazł się na 8 miejscu na najlepszego piłkarza Stomilu w ekstraklasie.
Trener Antoni Piechniczek powołał Rafała do Kadry Polski. Debiutował w spotkaniu rozgrywanym w Bełchatowie 28 sierpnia 1996 roku Polska vs Cypr 2:2, wszedł tam za Tomasz Hajto w 64 minucie. Kolejny mecz, w którym brał udział w kadrze odbył się podczas zimowego wyjazdu kadry Piechniczka na Cypr. 17 lutego 1997 roku w meczu Polska vs Litwa wszedł w 62 minucie spotkania. W tym meczu grał także Jacek Płuciennik. W latach 1998-2002 w okresie gry Widzewie Łódź rozegrał 78 spotkań w ekstraklasie i zdobył trzy bramki. W 1999 roku Widzew zdobył wicemistrzostwo Polski.
W latach 2001-2003 grał w Górniku Zabrze. Rozegrał 21 spotkań i zdobył 5 bramek. Kolejnym klubem była Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski. W sezonie 2004/2005 rozegrał tam 21 spotkań i strzelił jedną bramkę. Klub ten w 2005 roku zdobył Puchar Polski. Ostatnim klubem ekstraklasowym był Górnik Łęczna. W sezonie 2005/2006 Rafał Kaczmarczyk zagrał 16 spotkań. Ogółem w ekstraklasie rozegrał 251 meczów i zdobył 19 goli. Karierę zawodnika zakończył w swoim klubie Powiśle Dzierzgoń grając w nim do 2013 roku. W sezonie 2014/2015 był trenerem reprezentacji U16. Obecnie jest trenerem Mobilnej Akademii Młodych Orłów, a także trenerem kadry Pomorskiego Związku Piłki Nożnej rocznika 2011 i 2012.