Adam Bogdan Fedoruk – obrońca/pomocnik 180 cm wzrostu – Pseudonim „Fedor”
Piłkarską karierę rozpoczynał w Olimpii Elbląg. Pierwszym trenerem był Stefan Wesołowski zasłużony i szanowany w Elblągu szkoleniowiec. Adam grał z powodzeniem w latach 1978-85. Występując w reprezentacji juniorów województwa elbląskiego został dostrzeżony przez trenerów Kadry Polski U16 Janusza Wójcika i Władysława Stachurskiego. Gra w kadrze juniorów była obserwowana przez czołowy klub w kraju Stal Mielec. Jak wspomina, wraz z dwoma kolegami z tej kadry zostali w 1985 roku wytransferowani do klubu w Mielcach. Mając jest 18 lat Adam Fedoruk bardzo szybko wywalczył sobie miejsce w pierwszej 11 tego zasłużonego klubu. W Mielcu przebywał do 1993 roku, grając prawie we wszystkich spotkaniach na prawej obronie.
W sezonie 1986/87 Stal spadła do drugiej ligi, ale po sezonie gry w tej klasie rozgrywkowej ponownie awansowała do pierwszej ligi. W Stali Mielec rozegrał 240 spotkań w których zdobył 32 bramki. W pierwszej lidze (obecnie ekstraklasa) rozegrał 194 spotkania i strzelił 29 bramek. Jako obrońca był w tym czasie jednym z najlepszych strzelców w polskiej lidze. Wybrany został do jedenastki wszechczasów Stali Mielec. Zawodnikami tej prestiżowej jedenastki zostali bramkarz Zygmunt Kukla obrońcy: Krzysztof Rzeźny, Marcin Kośliński, Piotr Czachowski i Adam Fedoruk, pomocnicy: Henryk Kasperczak. Kazimierz Buda, Włodzimierz Ciołek i w ataku: Grzegorz Lato, Andrzej Szarmach i Jan Domarski.
W trakcie gry w Stali Mielec, Adama szkolili także Marcin Kosiński i Grzegorz Lato w latach 1991-93. Doskonała gra w Lidze zaowocowała powołaniem przez trenera selekcjonera Andrzeja Strejlau do reprezentacji Polski. Adam Fedoruk debiutował w kadrze 2 lutego 1990 roku, podczas zimowego wyjazdu do Iranu i Kuwejtu, w meczu rozgrywanym w Teheranie Iran vs Polska 0:2 wszedł w 46 minucie, dwa dni później rozegrał całe spotkanie Iran vs Polska 0:1. W meczu tym w bramce grał Jarosław Bako wychowanek Stomilu Olsztyn. Ich drogi w tej kadrze spotkały się jeszcze kilka razy. W 1991 roku rozegrał pięć spotkań w kadrze Polski i były to spotkania: Polska vs Anglia 1:1 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy wszedł w 67 minucie, Polska vs Szwecja 2:0 oraz podczas grudniowego wyjazdu do Egiptu i Kuwejtu wystąpił w spotkaniach Polska vs Egipt 4:0 i 0:0 oraz Kuwejt vs Polska 0:2.
7 spotkań rozegrał w kolejnym 1992 roku: Polska vs Czechosłowacja 1:0 na stadionie w Mielcu, w klubie w którym się wychował, grał także w meczu Polska vs Turcja 1:0 18 listopada 1992 roku. Na stadionie Jezioraka Iława grał w spotkaniu Polska vs Łotwa 1:0. Padł wtedy niepobity do tej pory rekord stadionu 10 000 widzów.
Tydzień po spotkaniu w Iławie polska reprezentacja zagrała na turnee po Ameryce Południowej. Adam Fedoruk wystąpił w spotkaniu na stadionie w Buenos Aires w obecności 35 tysięcy widzów w meczu Argentyna vs Polska 2:0 wszedł na boisko w 46 minucie. W Montevideo Urugwaj vs Polska 0:1, grał całe spotkanie. Bramkę zdobył głową Dariusz Gęsior w 84 minucie. Pokonanie dwukrotnego Mistrzostw Świata na ich stadionie w obecności 35 widzów, było dużym sukcesem tej kadry.
W 1993 roku Fedoruk zagrał również w pięciu spotkaniach kadry. Mecz Polska vs Łotwa 2:2, był ostatnim spotkaniem tej kadry za trenera Strejlau. Kolejny trener selekcjoner Henryka Apostel powoływał Adama już reprezentanta Legii Warszawa na następujące spotkania: Saloniki Grecja vs Polska 0:0 grał do 82 minuty. Polska vs Arabia Saudyjska 1:0 grał do 45 minuty. W meczu na stadionie Hutnika Kraków 4 maja 1994 roku Polska vs Węgry 3:2, Adam grał od 46 minuty i w 84 minucie zdobył zwycięską bramkę.
Ostatnie spotkania w kadrze rozegrał 12 października 1994 roku. Było to spotkanie eliminacyjne Mistrzostw Europy rozgrywane w Mielcu Polska vs Azerbejdżan 1:0. Adam grał od 69 minuty. W spotkaniu tym debiutował udanie olsztynianin Sylwester Czereszewski. W 1993 roku przeszedł do Legii Warszawa. W trzech sezonach rozegrał w stołecznym klubie 82 mecze i strzelił 19 bramek. Spośród tych spotkań, drużyna z jego udziałem wygrała 52 razy, 18 razy zremisowała i 12 przegrała. W lidze polskiej rozegrał 68 spotkań i strzelił 17 goli, w Pucharze Polski 9 spotkań i dwie bramki, w Lidze mistrzów 4 spotkania, w Superpucharze Polski jeden mecz.
W czasie tych spotkań otrzymał tylko trzy żółte kartki. Jako obrońca pomimo ostrej gry nie został usunięty za czerwoną kartkę z boiska. Mistrz Polski, zdobywca Pucharu Polski w 1994 roku, Superpuchar Polski w 1994 roku. Mistrz Polski, zdobywca Pucharu Polski w 1995 roku. W sezonie 1995/96 wicemistrz Polski.
W Lidze Mistrzów grał z FK Goeteborg. Spartakiem Moskwa, Hajdukiem Split i Rosenborgem Trondheim. W tych latach trenerem Legii był Paweł Janas. Portal historii Legii tak opisuje grę Fedoruka w tym klubie – „Prawy obrońca, pomocnik w Legii trzy, ale owocne sezony. Bardzo bojowo i ofensywnie grający piłkarz z mocnym strzałem. Zdobywca bramki na 1:1 w meczu z Górnikiem Zabrze, która dawała Legii mistrzostwo Polski 1994 roku.
W 1995 roku przechodzi do zespołu Amica Wronki. Spotkał się tam ponownie z Grzegorzem Lato, który był tam trenerem do 1 Maja 1996 roku. W trakcie sezonów rozegrał w ekstraklasie 16 spotkań i zdobył dwie bramki. Amica Wronki zajmowała w tych sezonach piąte miejsce oraz grała 1/8 Pucharu Polski. Kolejnym klubem Fedoruka był, Raków Częstochowa. W Częstochowie rozegrał w sezonie 1996/ 97, 12 spotkań i strzelił jedną bramkę. W 1997 roku wyjechał do Grecji. W klubie AO Karala rozegrał oficjalnie jedno spotkanie w lidze greckiej. Wrócił do kraju w latach 1998-99 i grał w Zatoce Braniewo, a także Lechii/Polonii Gdańsk. Zwiedził także Amerykę Północną. W 1999 roku grał w Pittsburgu w 16 spotkaniach ligi MLS. Sezon 2000-2001 ponownie rozpoczął w odradzającej się Lechii/Polonii Gdańsk. Piłkarską karierę zakończył w rodzinnym Elblągu.
Tak opisuje to w swojej historii Olimpia Elbląg – „Nadzieja na lepsze jutro dla Olimpii pojawiła się w 2002 roku wraz rozpoczęciem pracy w klubie byłego piłkarza i wychowanka, gracza Legii Warszawa reprezentacji Polski i najbardziej znanego piłkarza rodwem z Elbląga Adama Fedoruka. Drużyna pod okiem grającego trenera Fedoruka w 2002 roku awansowała po wielu sezonach do trzeciej ligi. 29 sierpnia 2002 roku w meczu 1/32 Pucharu Polski Olimpia podejmowała drugoligową Arkę Gdynia. Po pierwszej połowie był remis 1:1, po bramce Adama Fedoruka. Na trzy minuty przed końcem Adrian Fedoruk, syn Adama strzelił na 2:1 i do końca 3000 kibiców oglądało spotkanie na stojąco. Los trenera jest przewrotny i pomimo sukcesów Fedoruk stracił pracę.
Portal 90 minut wyliczył, że na poziomie ekstraklasy rozegrał 304 spotkania i zdobył 52 bramki. Po zwolnieniu z Olimpii Elbląg przez pół roku pracował w pobliskim klubie Barkas Tolkmicko. Następnie z rezerwami Zagłębia Lubin, w GKS Bełchatów, w Cracovii jako asystent. W 2011 roku wrócił do Elbląga i pracował z juniorami i jako asystent. Miał trenerską przygodę z Huraganem Morąg, a potem pracował w Miedzi Legnica. Mławiance Mława, Lechii II Gdańsk i Karpatach Krosno. Część roku 2019 spędził w upadających Wigrach Suwałki. Adam Fedoruk pragnął podjąć pracę szkoleniowca w województwie warmińsko-mazurskim, blisko swojego Elbląga i wybrał Granicę Kętrzyn. Jak mówi zdecydowało kilka czynników: doskonała baza w tym mieście, tradycja tego klubu i dobra atmosfera dla futbolu władz samorządowych Kętrzyna. Jest w Kętrzynie czwarty rok i pracuję obecnie jako dyrektor sportowy. Granica robi postępy wynikowo w IV lidze i jest jednym z faworytów do awansu do III ligi. Na pytanie co uważa za swój sukces reprezentacyjny? Oczywiście swój debiut, a następnie mecz eliminacyjny do Mistrzostw Europy i Mistrzostw Świata. Jest także dumny z bramki strzelonej w wygranym spotkaniu 3:2 z Węgrami. Z żoną Agnieszką są małżeństwem już od 37 lat. Wychowali trójkę dzieci. Córki Angelika i Aneta ukończyły studia i pracują w wymarzonych zawodach oraz powychodziły za mąż.
Syn Adrian Fedoruk poszedł w ślady ojca i został dobrym piłkarzem. Urodzony 4 czerwca 1986 roku w Elblągu pomocnik, wychowanek SEMP Ursynów Warszawa. Podczas pobytu ojca trenował w Amice Wronki, także w Grecji i USA. Reprezentant województwa warmińsko-mazurskiego w pucharze Deyny. Drużyna ta w 2002 roku prowadzona przez trenera Andrzeja Nakielskiego zajęła w finałach rozgrywanych w Wielkopolsce piąte miejsce w Polsce. Adrian zdobył dwie bramki. Reprezentant Polski juniorów grał w klubach Polonii/Olimpii Elbląg, Legii II Warszawa, Drwęcy Miasto Lubawskie – druga liga, Odry Wodzisław, Lechii Gdańsk – druga liga, Garbarnia Kraków – druga liga i Górnik Polkowice.
Karierę zawodnika zakończył w 2022 roku w wieku 36 lat w IV ligowym zespole w Małopolsce Wiślanka Grabin. Absolwent AWF w Krakowie, nauczyciel WF. Trener UEFA B. Mieszka w Niepołomicach. Pracuje w szkole oraz uczy futbolu w Szkole Futbolu Staniątki. Obu trenerom Adamowi i Adrianowi życzę sukcesów szkoleniowych i wychowawczych, a całej dużej rodzinie Fedoruków zdrowia i szczęścia.