Pierwsze Mistrzostwa Polski juniorów rozgrywane zostały w 1936 roku podczas obozu piłkarskiego w Sierakowie Wielkopolskim i uczestniczyło w nich 11 Mistrzów okręgowych związków piłkarskich. W finale Wisła Kraków pokonała Wartę Poznań 3:0. W 1937 roku uczestniczyło już 16 Mistrzów OZPN, Wisła pokonała Pogoń Lwów 1:0. W 1938 roku z powodu protestów nie wyłoniono mistrza, dopiero w 1939 roku dokończono rozgrywki i mistrzem została Unia Lublin, po zwycięstwie 3:2 z Wisłą Kraków. Mistrza za rok 1939 nie wyłoniono z powodu przygotowań do wojny. Po wojnie pierwsze Mistrzostwa Polski juniorów odbyły się dopiero w 1953 roku, a mistrzem został zespół Pomorzanin Toruń
W 1957 roku mistrzostwo zdobyła Lechia Gdańsk grali w niej Jerzy Wójtowicz, Janusz Frąckiewicz i Zbigniew Masiak przyszli zawodnicy Warmii Olsztyn.
Cracovia Kraków w której składzie grał przyszły zawodnik i trener Warmii Olsztyn, Zbigniew Lewicki mistrzostwo zdobyła w 1959 roku. W województwie olsztyńskim rozgrywki juniorów zorganizowano dopiero w 1953 roku. Startowało 6 zespołów, a pierwszym mistrzem województwa została drużyna Kolejarza Olsztyn (Warmia), która w finale pokonała Spójnię Olsztyn (Stomil). W 1957 roku Warmia Olsztyn wyeliminowała mistrza województwa lubelskiego Orlęta Łuków, w ćwierćfinale mistrzostw Polski przegrała natomiast w Tomaszowie z Lechią 0:3 i w Olsztynie 1:2 i zajęła tym samym dziewiąte miejsce w Polsce.
W latach 1958-59 Mistrz województwa Warmia przegrała dwumecz w pierwszej rundzie. W 1961 roku Warmia (grałem w tym zespole), a kapitanem był Zbigniew Lewicki, w pierwszym spotkaniu przegrała w Wałbrzychu 2:5, mecz był organizowany w czasie festynu i oglądało go 10 000 widzów. W rewanżu w Olsztynie był wynik 1:1, a Górnik Wałbrzych został wtedy wicemistrzem Polski juniorów. W 1962 roku Warmia, której trenerem był Marian Książek rywalizowała z Włocławianką Włocławek. We Włocławku przegrała 1:2, a w rewanżu natomiast wygrała 3:1 i awansowała do ćwierćfinału. Klęska w Opolu 2:7 nie zniechęciła młodych piłkarzy do rewanżu w Olsztynie. Po doskonałej grze Warmia pokonała Odrę 3:1. Po raz drugi więc zespół olsztyński zajął 9 miejsce w kraju. Odra Opole zdobyła trzecie miejsce. W kolejnych latach Warmia po mistrzostwie województwa odpadła z rozgrywek po pierwszym meczu.
Sukcesy seniorskiej piłki KKS Warmia w latach 1964-65 w postaci awansu do drugiej ligi (był to drugi szczebel rozgrywkowy w kraju), spowodowały wzrost zainteresowania kierownictwa klubu szkoleniem młodzieży, jak wspomina wówczas trener Zbigniew Lewicki postanowiono podejść do szkolenia młodzieży w sposób usystematyzowany o zwiększonej intensywności treningów. Atutem Warmii było technikum kolejowe którego dyrektor Jan Masztaler, był także prezesem klubu.
Uczniowie, zawodnicy mieli tam przychylność, a utalentowani gracze mogli łączyć naukę z grą. Na 11 zawodników, aż 9 było z kolejówki. W sierpniu 1966 roku z grupy około 40 juniorów urodzonych w latach 1949/52 wyselekcjonowano 20 najzdolniejszych. Opiekę szkoleniową powierzono w klubie młodemu Zbigniewowi Lewickiemu. Treningi zwiększyły się z dwóch czy trzech w tygodniu, do czterech czy pięciu, a także w okresie przerwy w rozgrywkach drużyna grała z zespołami seniorów. W rozgrywkach ligi juniorów drużyna Lewickiego zdobyła mistrzostwo, z jest ogromną przewagą punktową nad następnym zespołem. Turniej eliminacyjny zorganizowano w Ełku. Obok gospodarzy mistrza województwa białostockiego Mazura Ełk, startowała drużyna wicemistrza kraju z 1966 roku Hala Łódź, mistrz mazowsza Gwardia Warszawa oraz Warmia Olsztyn. Olsztyńska drużyna grała doskonale i pokonała wszystkich rywali.
Warmia vs Hala Łódź 2:1, bramki: Myśler i Masztaler
Warmia vs Gwardia Warszawa 1:0, bramka: Henryk Orłowski
Warmia vs Mazur Ełk 5:0, bramki: Masztaler 2, Kupcewicz, Orłowski i Romanow.
Tabela turnieju:
| 1. | Warmia Olsztyn | 6 pkt | 8:1 |
| 2. | Hala Łódź | 4 pkt | 13:2 |
| 3. | Gwardia Warszawa | 1 pkt | 1:7 |
| 4. | Mazur Ełk | 1 pkt | 1:11 |
Wierząc w możliwości sportowe zespołu działacze Warmii zgłosili władzom PZPN chęć organizacji turnieju finałowego w Olsztynie. Rozgrywki odbyły się w dniach 9-13 sierpnia 1967 roku na stadionie Warmii. Uczestniczyły w nich dwa czołowe zespoły ze Śląska: Górnik Zabrze i Stadion Śląski – szkółka OZPN Katowice oraz Zawisza Bydgoszcz. Turniej cieszył się ogromnym zainteresowanym. Spotkania oglądało codziennie 6-7 tysięcy widzów. W pierwszym meczu piłkarze Warmii zremisowali z Górnikiem Zabrze (w zespole tym występowali Jerzy Gorgoń, Tomasz Wanat i Alojzy Deja, reprezentanci Polski juniorów) Jak wspomniał nieżyjący zawodnik Jerzy Wiśniewski – Po wyjątkowo emocjonalnym meczu, obserwowanym przez 7 000 widzów, pomimo braku goli wszyscy wychodzili zadowoleni.
W kolejnym meczu z Zawiszą Bydgoszcz, Warmia po strzale Zbigniewa Kupcewicza prowadziła 1:0 Zawisza zdobył dwie bramki i prowadził 2:1, na 2:2 wyrównał Wiśniewski, a zwycięskiego gola na 3:2 zdobył Danek Masztaler. Po dwóch dniach Warmia posiadała trzy punkty i do mistrzostwa było bardzo blisko. Wystarczyło wygrać ze Stadionem Chorzów. W meczu tym pięknym strzałem Zbigniew Sosnowski wyprowadził Warmię na prowadzenie. Chorzowianie pomimo ostatniego miejsca, po dwóch dniach turnieju, grali bardzo ambitnie. Strzelili dwie bramki, a potem wyniku bronili do końca meczu.
Warmiacy wspominają po latach, że żal straconej szansy był olbrzymi, ale i tak srebro było ogromnym osiągnięciem.
Tabela finału:
| 1. | Górnik Zabrze | 5 pkt | 2:0 |
| 2. | Warmia Olsztyn | 3 pkt | 4:4 |
| 3. | Zawisza Bydgoszcz | 2 pkt | 3:4 |
| 4. | Stadion Chorzów | 2 pkt | 2:3 |
*za wygraną otrzymywało się dwa punkty, a za remis jeden.
Skład zespołu Warmii Olsztyn (wicemistrzostwo Polski juniorów): drużyna grała z systemem 1-4-2-4. :
Bramkarze: Antoni Gniedziejko, Stanisław Adaszyński
Obrońcy: Jerzy Wiśniewski, Witold Lubbe, Tadeusz Zalewski, Wojciech Chrzanowski, Zdzisław Lubowiecki, Ryszard Goworski.
Pomocnicy: Bohdan Masztaler, Jerzy Lankowski, Ryszard Myśler, Zbigniew Sosnowski
Napastnicy: Zbigniew Kupcewicz, Henryk Orłowski, Tadeusz Romanow, Jerzy Bałtrun, Wiesław Ratalski
Trener Zbigniew Lewicki po 56 latach tak ocenia wynik swojego zespołu – Był to pierwszy tak znaczący sukces piłkarski młodzieżowego klubu Warmii i Mazur, dający podwaliny, pod przyszłe świetne wyniki m.in. Mistrzostwa Polski juniorów Stomilu w 1974 roku, czy też wiele medali reprezentacji województwa. Niestety to znakomite osiągnięcie które częściowo osłodziła gorycz spadku seniorów Warmii, w tym samym roku z drugiej ligi, nie zostało należycie spożytkowane.
Niektórzy zawodnicy pozostali w Warmii, inni po maturze wybrali studia w innych regionach kraju, a inni, jak Bogdan Masztaler, Wiesław Ratolski i Witold Lubbe skorzystali z ofert kontynuowania swojej kariery w klubie spoza województwa. Kilku przeszło do Stomilu budującego zespół na miarę drugiej ligi.
– Wszystkim członkom ekipy wicemistrzowskiej, w tym także mnie wówczas 25-letniemu trenerowi i wszystkim żyjącym zawodnikom, których serdecznie pozdrawiam, pozostały piękne wspomnienia i świadomość znaczenia osiągniętego wyniku – powiedział Zbigniew Lewicki 