IV miejsce juniorek młodszych – rocznik 1995 w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży w 2011 roku
Przez szereg lat juniorki młodsze trenerów Krzysztofa Suchwałko i Andrzeja Konopki zajmowały 3 miejsca w Makroregionie, ulegając reprezentacjom Mazowsza i Łodzi.
W sezonie 2010/11 nasza kadra od początku znajdowała się na czele rozgrywek.
Tym razem nasza drużyna rywalizowała z reprezentacjami Mazowsza, Kujawsko-Pomorskiego i Podlasia. Wygrała te rozgrywki i z nadzieją na dobry rezultat awansowała do finałów Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży. Organizatorem było Mazowsze – Olimpiada odbyła się w dniach 11-18.07.2011 r.
Przed finałami zespół wyjechał na 6-dniowe zgrupowanie w Miętnem koło Garwolina.
Mecze finałowe odbywały się na Pradze Północ, zakwaterowanie w Domu Studenta ul. Kawęczyńska, stadiony – Kawęczyńska i Łabiszyńska.
Rywalkami w grupie były zespoły: Dolny Śląsk, Lubelskie i Lubuskie.
W pierwszym spotkaniu z Dolnośląskim nasze zawodniczki wyraźnie się zestresowały. Przegrały 1:5 (0:2).
W dwóch następnych spotkaniach zespół pokazał, że porażka w pierwszym spotkaniu wywołała sportową złość i kolejno wygrała:
Warmińsko-Mazurskie – Lubelskie 2:1 (bramki M. Szaj – Surma Barczewo i N. Kulwicka – Huragan Morąg).
W ostatnim spotkaniu w grupie:
Warmińsko-Mazurskie – Lubelskie 2:1 (bramki M. Szaj i I. Abramczyk – Omulew Wielbark.
I tak, niespodziewanie, grupę B wygrała nasza reprezentacja.
1) Warmińsko-Mazurski ZPN – 6 pkt.
2) Lubuski ZPN – 4 pkt.
3) Dolnośląski ZPN – 4 pkt.
4) Lubelski ZPN – 2 pkt.
Gdyby stosowano regulamin obowiązujący u juniorów nasz zespół grałby o złoto.
W grupie A: 1) Śląski ZPN, 2) Wielkopolski ZPN, 3) Mazowiecki, 4) Małopolski.
W dniu przerwy drużyna odbyła tramwajową wycieczkę po Warszawie. Zwiedziła Stare Miasto, Plac Piłsudskiego z Grobem Nieznanego Żołnierza, dziewczęta przejechały się metrem i porobiły pamiątkowe zdjęcia.
W półfinale nasz zespół spotkał się z drużyną z Wielkopolski, w której grała Ewa Pajor – obecnie zawodniczka Barcelony.
Po bardzo wyrównanej i zaciętej grze nasza reprezentacja uległa tej drużynie, opartej o zawodniczki Medyka Konin – 0:2. Mecz ten był rozgrywany w potwornym upale o godz. 10:30.
W walce o brązowy medal nasze dziewczęta spotkały się z rywalkami z grupy – zespołem Lubuskiego, który w półfinale został pokonany przez Śląskie 4:0.
Spotkanie to rozegrane na stadionie przy ul. Kawęczyńskiej ponownie było rozgrywane o 11:00 w upale 30 st. Nasz zespół posiadał przewagę w całym spotkaniu i kilka razy nie wykorzystał pewnych sytuacji. Mecz w normalnym czasie zakończył się wynikiem 1:1 (bramka A. Grajko – Znicz Biała Piska).
Niestety, podczas wykonywania rzutów karnych, nasze zawodniczki nie zachowały spokoju – 2 strzały niecelne – i przegrały spotkanie 2:4.
W finale Wielkopolskie – Śląskie 2:0.
Kolejność miejsc 1) Wielkopolska, 2) Śląsk, 3) Lubuskie, 4) Warmińsko-Mazurskie, 5) Dolnośląskie, 6) Lubelskie, 7) Mazowieckie, 8) Małopolskie.
Trenerzy Krzysztof Suchwałko – Znicz Biała Piska; Andrzej Konopka – Iskra Biała Piska.
Kierownik ekipy – trener-koordynator Wojciech Linow.
IV miejsce w Polsce to najlepszy wynik uzyskany w dotychczasowej historii rozgrywek juniorek młodszych do 16. roku życia.
W 2012 roku zespół juniorek młodszych rocznika 1996 awansował do finałów Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w Krakowie. W zespole tym tylko 4 zawodniczki były z rocznika 1996, pozostałe były o rok lub dwa 2 młodsze.
Walczyły bardzo dzielnie i zajęły dla Warmii i Mazur 7 miejsce.
Był to ostatni turniej trenerów Krzysztofa Suchwałko i Andrzeja Konopki.
Krzysztof Suchwałko (ur. 12.12.1974 r. w Augustowie)
Trener II klasy oraz z licencją trenerską UEFA B. Absolwent Uniwersytetu Białostockiego na Wydziale Pedagogiki. Trener zespołów młodzieżowych Znicza Biała Piska w latach 2002-2018. W 2016 r. z zespołem juniorów Znicza zajął II miejsce w lidze juniorów starszych. W latach 2006-2012 był trenerem reprezentacji województwa dziewcząt juniorek młodszych. Zespół rocznika 1995 awansował do finałów ogólnopolskich w 2011 roku. Podczas turnieju rozgrywanego w Warszawie, juniorki, po wygraniu grupy półfinałowej, w meczu o brązowy medal przegrały po serii rzutów karnych i zajęły 4 miejsce w kraju, co w tym okresie było wielkim sukcesem trenera i drużyny. W 2012 r. zespół rocznika 1996 awansował do finałów ogólnopolskich w Krakowie i zajął w nich 7 miejsce. Krzysztof Suchwałko był także II trenerem zespołu młodziczek rocznika 1995, które w 2008 roku w Kutnie zdobyły Puchar Kazimierza Górskiego – Mistrzostwo Polski. Odznaczony brązową odznaką PZPN.
Z żoną Dorotą wychowali trójkę dzieci. Alicja już pracuje, Julia jest studentką, a Łukasz uczniem liceum. Krzysztof Suchwałko od 25 lat pracuje w Szkole Podstawowej w Białej Piskiej.
UKS „Surma” Barczewo
Piotr Ferenz – absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku, nauczyciel wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 1 w Barczewie. Pracował także w Urzędzie Marszałkowskim w Olsztynie.
Ludowy Uczniowski Klub Sportowy „Surma” Barczewo założony został w 2006 roku. Początkowo składał się z dwóch sekcji: dziewcząt i chłopców. Zajęcia prowadzili trenerzy: Piotr Ferenz i Daniel Szkutnik.
Drużyna dziewcząt złożona była z uczennic szkół podstawowych z terenu gminy i miasta Barczewa. Dziewczęta brały udział w turniejach wojewódzkich, ogólnopolskich i międzynarodowych w Grodzisku Wielkopolskim, Opalenicy, Tucholi, Warszawie i Gryfinie. Trzon kadr wojewódzkich młodziczek i juniorek młodszych stanowiły dziewczęta trenujące w UKS „Surma”.
W 2011 roku zajęły 2 miejsca reprezentując Gimnazjum z Barczewa w ogólnopolskim turnieju Coca-Cola Cup.
Trener Piotr Ferenz przesłał informację o dalszych sportowych sukcesach swoich wychowanek.
Magdalena Szaj – jej karierę opisuję w załączeniu
Katarzyna Seinkbejl – grała w AZS Wrocław, następnie w II i I Lidze – Stomil/Stomilanki Olsztyn. Przeszła do I-ligowej „Polonii” Środa Wielkopolska i gra obecnie. Mieszka w Poznaniu i pracuje w szkole jako nauczycielka w-fu oraz sprawuje funkcję trenerki piłki nożnej dziewcząt (Kasiu – dzięki za zdjęcia).
Karolina Mućka – grała w „Czwórce” Radom
Wiktoria Trzcińska – MKS Korsze i „Medyk” Konin
Monika Jasińska – „Stomilanki” Olsztyn, grała także w futsal w drużynie Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Natalia Świętoniewska – „Stomilanki” Olsztyn – awans do II ligi, w czasie studiów „Sztorm” Gdynia – awans do ekstraklasy. Grała w futsalowej reprezentacji Polski. W Akademickich Mistrzostwach Świata w Kazachstanie – 5 miejsce.
Paula Fronczak – na studiach w drużynie AZS UAM Poznań grała w futsal i gra dotychczas.
Monika Ksicka – w Anglii grała w klubie „Forest Green” Rovers – liga South West Women.
Edyta Sawoń – gra w klubie Ashon Bristol. W 2023 roku była najlepszą strzelczynią tego zespołu.
Magdalena Szaj ur. 12.02.1995, pomocnik, lewonożna
Wychowywała się w Kronowie koło Barczewa. Ojciec Zbigniew Szaj pracuje jako podleśniczy w Leśnictwie Lamkowo. Wraz z żoną mają czwórkę dzieci. Najstarszy Łukasz rocznik 1992 grał w juniorach OKS „Stomil”. Bliźniak Magdy – Krzysztof – uczył się w GOSSM i grał w Warmii Olsztyn. Anna grała podczas studiów. Zbigniew – wielki fan futbolu – wielokrotnie jeździł na mecze Magdy. W 2005 roku 10-letnia Magda z drużyną ze szkoły w Kronowie pojechała na turniej do Barczewa.
Trener Piotr Ferenz – nauczyciel i trener zespołu UKS „Surma” Barczewo namówił Magdę do uczestnictwa w treningach. Z drużyną tą zajęła II miejsce w turnieju Coca-Cola w województwie warmińsko-mazurskim. Często jeździli na turnieje halowe.
Wraz z kilkoma koleżankami znalazła się w kadrze województwa. Była wyróżniającą się zawodniczką. Trenerowi Ferenzowi zawdzięcza bardzo dużo – „zawsze mnie wspierał i doradzał oraz namawiał do usilnego treningu”. Magda grała w zespole chłopców-trampkarzy Pisy Barczewo.
W 2008 roku wraz z zespołem reprezentacji województwa warmińsko-mazurskiego zdobyła złoty medal Pucharu im. Kazimierza Górskiego dla dziewcząt do 13 roku życia.
W 2011 roku była kapitanem zespołu reprezentacji województwa, która zajęła 4 miejsce w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży w Warszawie. Drużyna w walce o brązowe medale przegrała w rzutach karnych.
Utalentowana piłkarka powołana została do kadry narodowej juniorek. Rozegrała w niej 17 spotkań i zdobyła 9 bramek.
Po ukończeniu Gimnazjum w Barczewie w 2011 roku została zawodniczką czołowego w tym czasie klubu kobiecego – AZS AWF Wrocław. Do Wrocławia ściągnął Magdę znany trener Mariusz Kowalski, który zauważył jej talent na meczu kadry U-17 w Sosnowcu.
Magdalena Szaj uczyła się w Liceum Ogólnokształcącym i grała w drużynie ekstraklasowej. Została także Mistrzem Polski klubowym juniorek U-19. W latach 2011/14 rozegrała w Ekstraklasie 47 spotkań i zdobyła 21 bramek.
Była najskuteczniejszą zawodniczką AZS Wrocław. Drużyna ta zajmowała w roku 2012 – 5 miejsce, w 2013 – 4 miejsce i w 2014 – 3 miejsce w Ekstraklasie.
W seniorskiej reprezentacji Polski zadebiutowała w wieku 18 lat. Weszła w 64’ na boisko w ważnym spotkaniu w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata, rozegranym w listopadzie 2013 r. – Polska – Irlandia Północna. Po 15’ zdobyła bramkę i spotkanie zakończyło się zwycięstwem Polski 3:0.
Magdę Szaj fani futbolu mogli oglądać 11.06.2014 r. w Ostródzie podczas finałowego spotkania Pucharu Polski Medyk Konin – AZS Wrocław 3:2 (0:2). Zdobyła bramkę na 1:0. W meczu tym w Medyku grała Ewa Pajor, która także zdobyła bramkę.
W latach 2013/14 Magdalena Szaj rozegrała 10 spotkań w kadrze seniorskiej i zdobyła 3 bramki.
Doskonała gra młodej piłkarki zainteresowała czołowy klub niemiecki, grający w Bundeslidze 1 FFC „Turbine” Poczdam. Po testach i i badaniach lekarskich podpisała kontrakt na 2 lata.
Jak wspomina – przejście do klubu niemieckiego było wielkim przeskokiem w intensywności treningów i spotkań. Musiała przystosować się do tych warunków.
Początkowo grała w rezerwach klubu z Poczdamu, rozegrała 4 spotkania.
Trenerem zespołu był Bernd Schroeder, który od 25 lat prowadził ten klub. Ikona kobiecej piłki w Niemczech. Magda cały czas trenowała z pierwszym zespołem.
W Bundeslidze rozegrała 2 oficjalne spotkania.
W listopadzie 2015 roku podczas spotkania doznała bardzo groźnej kontuzji – zerwała więzadło w lewym kolanie, a następnie w prawym. Tylko dzięki dobrej rehabilitacji prowadzonej około roku w Berlinie, mogła dojść do sprawności.
W tym czasie zmienił się trener, a nowy szkoleniowiec nie chciał ryzykować i „Turbine” nie przedłużyły kończącego się kontraktu.
Magda próbowała jeszcze przedłużyć doskonale rozwijającą się karierę, ale do swojej formy ze względu na kontuzję nie powróciła.
Wróciła do Wrocławia, rozpoczęła studia na AWF Wrocław i została mgr wychowania fizycznego. Rozpoczęła pracę trenerki w Cower Coaching Dolny Śląsk.
Wyszła za mąż za trenera Jakuba Strojca. Urodziła córeczkę Alicję.
Mówi o sobie, że jest narkomanką sportu.
Madziu! Powodzenia w trudnej, a jednocześnie pięknej pracy trenerskiej!