Doskonała postawa reprezentacji rocznika 1987 w rozgrywkach ogólnopolskich zwróciła uwagę trenera kadry Michała Globisza. Powołał on już od 2002 roku do kadry juniorów Polski następujących zawodników: Bartosza Białkowskiego, Mariusza Bochenka, Arkadiusza Czarneckiego i Radosława Stefanowicza. Piotr Szkolik trafił do kadry gdy z Biskupca w 2002 roku przeszedł do Wisły Kraków. Swoją przygodę z kadrą młodzieżową miał także Sebastian Spychała. Różnie układały się dalsze sportowe kariery tych młodych w tym czasie zawodników, ale gra w biało-czerwonych barwach dla każdego z nich była wielkim przeżyciem. Piękną karierę Bartka Białkowskiego opisałem w poprzednim odcinku, teraz przyszedł czas na pozostałych
Mariusz Bochenek urodzony 27 stycznia 1987 roku. Mariusz wychował się w Miłkach w miejscowości gminnej położonej 15 km od Giżycka. Pierwszym trenerem był Antoni Lenart. Mariusza Bochenka poznałem w lutym 2000 roku podczas turnieju halowego w hali Urania. W wieku 13 lat wyróżniał się dobrymi umiejętnościami technicznymi. Był sprawny, silny i niezwykle waleczny. Od początku tworzenia kadry tego rocznika był podporą formacji obronnych. W sezonie 2000/2001 grał w reprezentacji województwa warmińsko-mazurskiego, która zajęła piąte miejsce w Pucharze imienia Wacława Kuchara rozegranym w Nowym Sączu. W 2002 roku zdobył srebrny medal Pucharu imienia Jerzego Michałowicza, finał rozegrany został w Zabrzu. Utalentowanego juniora zauważył także trener Michał Globisz i powołał go do kadry rocznika 1987. W 2003 roku był czołowym zawodnikiem reprezentacji Warmii i Mazur. która wygrała Puchar im. Kazimierza Deyny w Mielcu.
Mariusz Bochenek stał się czołowym zawodnikiem kadry juniorów. Wspólnie z Arkadiuszem Czarneckim stanowili parę środkowych obrońców a w bramce grał Białkowski.
W klubowym zespole Olimpia Miłki grał w A klasie. W 2004 roku wybrał dalszą naukę w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Łodzi. Grał tam w zespole juniorów UKS SMS Łódź. Drużyna ta w 2005 roku została Mistrzem Polski juniorów młodszych i starszych. W finałach SMS zremisował z Wisłą Kraków oraz wygrał ze 2:0 z Polonią Warszawa i 3:2 z Górnikiem Łęczna.
W sezonie 2006/2007 grał w trzecioligowym zespole Stal Głowno. Mariusz Bochenek rozegrał 54 spotkania w kadrach od U14 aż do U21. W 2007 roku był członkiem kadry młodzieżowej, która przygotowała się do Mistrzostw Świata młodzieżowych w Kanadzie. Football jest sportem kontuzjogennym i takie problemy miało wielu piłkarzy. Podczas ostatniego zgrupowania przed wylotem na Mistrzostwa, Mariusz doznał kontuzji ręki. Lekarz założył gips i po kilku dniach okazało się, że złamanie było z przemieszczeniem. Dopiero po pięciu operacjach ręka była w miarę sprawna. Kariera Mariusza, która pewnie potoczyłaby się inaczej została przerwana. W tych trudnych momentach zawodnik nie otrzymał wsparcia od Polskiego Związku Piłki Nożnej. Interweniowałem nawet w tej sprawie. Po powrocie do Miłek Mariusz załamany nigdy nie powrócił do formy sprzed kontuzji. Obecnie mieszka dalej w Miłkach, ożenił się z Urszulą i wychowują siedmioletniego synka. Wybudowali dom, a Mariusz prowadzi działalność gospodarczą i czeka na narodziny następnego potomka.
Arkadiusz Czarnecki urodzony 10 lipca 1988 roku w Olsztynie. Wychowanek Naki Olsztyn. Trenerem był Andrzej Nakielski. W 2001 roku wywalczył piąte miejsce w Pucharze Wacława Kuchara, srebrny medal Pucharu imienia Michałowicza w 2002 roku i Puchar Deyny w 2003 roku w Mielcu.
Jako zawodnik Stomilu Olsztyn w 2003 roku zdobył brązowy medal Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży. Powołany przez trenera Michała Globisza do kadry juniorów. W sezonie 2003/2004 w barwach Polonii Olimpii Elbląg rozegrał dwa spotkania w pierwszej lidze. W 2004 roku przeszedł do klubu Lech Poznań i zagrał wiosną 2 spotkania w ekstraklasie oraz zdobył Puchar Polski. W drużynie z Poznania przebywał do 2007 roku. W tym czasie rozegrał jeszcze dwa spotkania w ekstraklasie oraz trzy spotkania w rozgrywkach pucharu Intertoto.
W tym czasie grał w kadrach Polski Juniorów i rozegrał około 40 spotkań. Sezon 2007/2008 grał w klubie Flota Świnoujście, tam rozegrał 11 spotkań i strzelił dwie bramki. Kolejnym klubem była Elana Toruń, wtedy rozegrał w drugiej lidze 27 spotkań i zdobył cztery bramki. W Ruchu Wysokie Mazowieckiej w latach 2009-11 rozegrał 39 spotkań i zdobył pięć bramek. Kolejnymi klubami w powrotnej drodze do Olsztyna były Elana Toruń i Sandecja nowy Sącz.
W Stomilu w latach 2013-2016 rozegrał 66 spotkań w drugiej lidze. Następnie był wypożyczony do Bytovii Bytów – sezon 2016/17 – rozegrał 24 spotkania i strzelił trzy gole w drugiej lidze w Stomilu Olsztyn. W sezonie 2017/18 wraz Dominikiem Kunem i trenerem Łopatką przeszedł do Pogoni Siedlce, gdzie zagrał 17 meczów. W latach 2018-2020 grał w Niemczech na piątym poziomie rozgrywkowym. Karierę zakończył w Świnoujściu w sezonie 2020/21 – tam rozegrał trzy mecze.
Radosław Stefanowicz – wychowanek Huragana Morąg. Grał tam w zespołach młodzieżowych. Powołany do reprezentacji województwa rocznik 1987, zajął piąte miejsce w Pucharze imienia Wacława Kuchara w 2002 roku, srebrny medal w Pucharze imienia doktora Michałowicza podczas finału w Zabrzu. W latach 2002-2005 powoływany był przez trenera Globisza do Kadry Polski. W 2003 roku zdobył złoty medal Pucharu Deyny.
W latach 2003-2006 był uczniem Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Łodzi. Grał w tym czasie UKS SMS Łódź. W 2005 roku wraz z zespołem zdobył Mistrzostwo Polski juniorów młodszych. W tym samym roku grał w zespole Mistrza Polski juniorów. W sezonie 2005/06 grał w seniorach 4 liga ŁKS Bałucz. W kadrze Polski rozegrał osiem spotkań.
Sezon 2005/06 spędził w III lidze w Toruńskim Klubie Piłkarskim. W sezonie 2007/08 próbował sprawdzić swoje umiejętności w ekstraklasowym GKS Bełchatów. Po powrocie na Warmię i Mazury grał w klubie OKS 1945 Olsztyn. W trzeciej lidze rozegrał 86 spotkań. W sezonie 2011/12 – 23 spotkania w trzeciej lidze oraz 10 spotkań w drugiej lidze. W sezonie 2012/13 powrócił do macierzystego klubu Huragan Morąg – III liga. Kolejnym klubem Radka był drugoligowy Raków Częstochowa w latach 2013-15 – 7 spotkań. Karierę kończył grając w Huraganie Morąg oraz GKS Stawiguda – klasa okręgowa. Radosław ukończył studia. Pracuje w handlu. Mieszka w Stawigudzie. Z żoną Malwiną wychowuje syna Miłosza.
Piotr Szkolnik urodzony 9 stycznia 1987 roku w Mrągowie. Wychowywał się w Biskupcu. Gdy miał 4 lata jego ojciec zginął w wypadku, gdy jechał z rodziną. Piotrek uczył się futbolu w Sparcie Biskupiec. Pierwszym trenerem był Andrzej Korkuć. Powołany do kadr rocznika 1987 roku, od początku stał się jednym z liderów zespołu. W 2001 wywalczył piąte miejsce w Pucharze im. Kuchara, w 2002 roku srebrny medal w Pucharze imienia doktora Michałowicza. Bardzo szybko jego talent został zauważony. W 2002 roku przeszedł do Wisły Kraków. Powoływany był przez trenera Globisza do kadry Juniorów rocznika 1987. W okresie 2003 – 2006 rozegrał kilkanaście spotkań w kadrze U14, U15 i U16.
W Wiśle grał tylko w zespole juniorów oraz rezerwach tego klubu. Niestety w ekstraklasie nie zagrał. Sezon 2006/07 spędził w Kanie Gostyń, klubie grającym w III lidze. W następnym sezonie na krótko powrócił na Warmię Mazury i grał w czwartoligowej w Mrągowii Mrągowo. W 2008 roku wyjechał do Rzeszowa do klubu CWKS Resovia. W klubie tym w okresie 2008-2016 spędził swoje najlepsze lata w piłce seniorskiej w sezonie 2008/09 awansował z drużyną z trzeciej do drugiej ligi. Przez kolejne sezony Resovia była w czołówce tej klasy rozgrywkowej. W 2013 roku Piotr Szkolnik doznał poważnej kontuzji zerwania więzadeł w kolanie i uszkodzenia łękotki. Po wyleczeniu kolana grał w Resovii do 2016 roku. W tym czasie rozegrał 205 spotkań i strzelił 12 bramek. W drugiej lidze 85 spotkań i trzy bramki. Jest ceniony za swoją grę w tym okresie. Karierę kontynuował w sezonie 2016/17 w klubie Izolator Boguchwała w IV lidze. Grał także w Głogowii.
Ostatnim klubem był Sokół Kolbuszowa w czwartej lidze. Mieszka z żoną Magdaleną w Bratkowicach w powiecie rzeszowskim. Jego syn Janek marzy o byciu piłkarzem
Sebastian Spychała urodzony 1 Maja 1987 roku w Olsztynie. Wychowanek Stomilu Olsztyn. Reprezentant województwa warmińsko-mazurskiego rocznik 1987. Wywalczył 5 miejsce w Pucharze im. Kuchara w 2001 roku, srebrny medal w Pucharze imienia Doktora Michałowicza w 2002 roku, a także złoty medal w Pucharze Deyny w 2003 roku. W latach 2005-2010 grał w zespole OKS 1945 Olsztyn.
W tym czasie rozegrał 122 spotkania w III lidze. W 2008 roku został powołany do kadry U21 na towarzyskie spotkanie z Białorusią. Andrzej Zamilski poszukiwał zawodników lewonożnych do gry w obronie. Polska zremisowała spotkanie 2:2. Spychała zagrał w drugiej połowie.
W sezonie 2010/11 grał w zespole Sokół Sokółka. W czasie półrocznego pobytu rozegrał 15 spotkań w II Lidze i zdobył jedną bramkę, natomiast w latach 2011-16 grał w zespole Pisa Barczewo, gdzie zakończył karierę.