Zdobywcy pierwszego Pucharu Kazimierza Górskiego w 2001 roku w sezonie 2001-2002 nie zdołali awansować do finału Pucharu imienia Wacława Kuchara. Kadrę tą przejęła, po rezygnacji trenera Janusza Czerniewicza, para młodych szkoleniowców Radosław Wenta z Olsztyna i Dariusz Gergola z Ostródy.
W rundzie jesiennej drużyna tego rocznika w znacznie zmienionym składzie zdobyła cztery punkty. Pierwsze wyjazdowe spotkanie w Łodzi przegrała 0:1, w Olsztynie pokonała Podlasie 2:0 i zremisowała 2:2 z Mazowszem. Walka o dwa miejsca awansujące do finałów była bardzo wyrównana. Wiosną niespodziewanie trzy spotkania wygrała ekipa z Podlasia i awansowała z pierwszego miejsca. Zespół Warmii i Mazur po wygraniu 2:0 z Łodzią, przegrał z Podlasiem 1:3 i w decydującym spotkaniu po wyrównanym meczu został pokonany w Warszawie 0:1. Tabela wyglądała następująco Podlasie zdobyło 12 punktów, Mazowsze 10 punktów, Warmia i Mazury 7 punktów i Łódź 6 punktów.
W sezonie 2002/2003 drużyny rocznika 1988 walczyły o Puchar Dr. Jerzego Michałowicza. W rundzie jesiennej uzyskano następujące wyniki: W Białymstoku Warmia i Mazury wygrała 1:0 – bramka Kuśnierz. W drugim spotkaniu w Olsztynie po zaciętym meczu pokonała kadrę Mazowsza 2:1 – bramki Kuśnierz i Wiśniewski. W ostatnim spotkaniu tej rundy, w Olsztynie, w meczu z Łodzią padł remis 0:0. Wiosną drużyna nasza wygrała pierwsze spotkanie w Olsztynie z Podlasiem 3:0 – bramki Dobroński dwie i Żukowski.
Warmia i Mazury miała 10 punktów i po przegranej w Ciechanowie 3:4 sytuacja w grupie się pogmatwała. Przed wyjazdowym spotkaniem w Łodzi dwa zespoły posiadały po 10 punktów, ale Łódź miała lepszą różnicę bramek. Żeby awansować nasza drużyna musiała wygrać. Spotkanie rozpoczęła od straconej bramki, jednak walczyła o poprawę wyniku i wyrównała po rzucie karnym wykonywanym przez Bartosza Dobrońskiego, a zwycięskiego gola w ostatnich minutach zdobył Rafał Kij.
Finały Pucharu Michałowicza organizował Lubuski Związek Piłki Nożnej. Odbyły się one w dniach 23 czerwca – 5 lipca 2003 roku w Kostrzynie i Słubicach. Nasza grupa grała w Słubicach. Reprezentacja wyjechała na pięciodniowe zgrupowanie, żeby w dobrych warunkach przygotować się do spotkań. Słubice posiadały hotel na stadionie oraz trzy treningowe boiska. Za przeciwników w grupie mieliśmy drużynę gospodarzy czyli Lubuskie, a także Wielkopolskę i Małopolskę. W pierwszym spotkaniu nasz zespół wygrał 2:1 z ekipą z Wielkopolski po golach Dobrońskiego i Roszkiewicza. W drugim spotkaniu reprezentacja Śląska zrewanżowała się za porażkę w finałach w 2001 roku i pokonała nasz zespół 1:0. W trzecim spotkaniu tabela ułożyła się w ten sposób, że zwycięzca będzie grał o złoto, a remis dla nas powodował grę o brązowy medal.
Nasz zespół szybko stracił gola i musiał gonić wynik. Wyrównującą bramkę w 55 minucie zdobył Paweł Sobolewski. Kraków miał duże szczęście, że wynik utrzymał się do końca. Spotkanie o brązowy medal oraz mecz złoto odbywały się na głównych boiskach tego piłkarskiego obiektu, który był miejscem igrzysk olimpijskich w piłce nożnej w 1938 roku. Wszystkie spotkania odbywały się w niesamowitym upale. Spotkanie z gospodarzami rozpoczęło się od prowadzania drużyny w Warmii i Mazur. Bramkę zdobył Kamil Roszkiewicz. W drugiej połowie po błędach naszej defensywy gospodarze zdobyli dwie bramki i wygrali 2:1. To oni mogli cieszyć się w brązowych medali. W finale, zmęczona meczem w grupie z naszym zespołem, drużyna Małopolski przegrała z Mazowszem po dogrywce i rzutach karnych. Nasza drużyna została wyróżniona Pucharem za zajęcie czwartego miejsca w kraju.
Drużyna Warmii grała w następującym składzie: Podkreśleni zawodnicy, to również złoci medaliści Pucharu imienia Kazimierza Górskiego z 2001 roku.
- Łukasz Kuśnierz – Mrągowia Mrągowo
- Wojciech Radziwon – Sokół Ostróda
- Kamil Roszkiewicz – Sokół Ostróda
- Bartosz Szymankiewicz – Zatoka Braniewo
- Kacper Wiśniewski – WKRA Działdowo
- Paweł Sobolewski – Polonia Elbląg
- Mateusz Broź – Mamry Giżycko
- Maciej Kisiel – Mazur Ełk
- Rafał Kij – DKS Dobre Miasto
- Jan Buńko -Tęcza Biskupiec
- Wojciech Nowak – Omulew Wielbark
- Kamil Kawecki – Stomil Olsztyn
- Kacper Żukowski – Stomil Olsztyn
- Krzysztof Pilski – Stomil Olsztyn
- Bartosz Dobroński – Stomil Olsztyn
- Tomasz Gzyl – Olimpia Miłki
- Dariusz Gołębiowski – Tęcza Biskupiec
- Dariusz Sudejko – Stomil Olsztyn
Kilku zawodników z tego rocznika grało dobrze w zespołach seniorskich. Przedstawię kariery kilku z nich.
W 2003 roku miałem jeszcze dwa wyjazdy na finały. Prawie bezpośrednio ze Słubic na finały rocznika 1990 roku, a następnie do Dębicy na finał rocznika 1987 roku.
Mateusz Broź urodzony 12 lipca 1988 roku w Giżycku napastnik 182 cm wzrostu – wychowanek ABC Bag Bud Giżycko pierwszy trener Marek Radzewicz. W sezonie 2003-2004 grał w juniorach Mamr Giżycko. W wieku 16 lat po skończeniu gimnazjum został wypożyczony do Wisły Kraków. W latach 2004-2007 grał w zespołach juniorskich oraz rezerwach tego klubu. W sezonie 2006/2007 zmienił barwy na Widzew Łódź, podążył tam ze swoim o 3 lata starszym bratem Łukaszem
Mateusz wieku 18 lat debiutował w ekstraklasie. Trenerem Widzewa był w tym czasie Michał Probierz obecny trener polskiej kadry. W okresie 2006-2008 rozegrał w ekstraklasie 9 spotkań. Kolejnym klubem Mateusza była drugoligowa Sandecja Nowy Sącz. W czasie dwóch sezonów 2008/10 rozegrał 22 spotkania i zdobył trzy bramki, a drużyna awansowała do pierwszej ligi. Kolejnymi klubami Mateusza były Kolejarz Stróże i Flota Świnoujście. W latach 2012-14 był zawodnikiem Garbarni Kraków i drugoligowego Motoru Lublin. Stale zmieniał kluby. Następnie były Puszcza Niepołomice, Lechia Tomaszów, Warta Poznań, Siarka Tarnobrzeg, Sokół Ostróda, Sokół Aleksandrów Łódzki i Pogoń Zduńska Wola.
W sezonie 2020/21 zagrał ponownie spotkanie z bratem Łukaszem w III ligowym KS Kutno. Ogólnie grał w XIX klubach ,a karierę zakończył w wieku 37 lat w Jagiellonii Tuszyn.
Łukasz Kuśnierz urodzony 14 października 1988 roku w Mrągowie pomocnik 187 cm wzrostu. Swoją przygodę z futbolem rozpoczynał w Mrągowie. Pamiętam, że Łukasz jako młody trampkarz potrafił wygrywać wiele spotkań wykorzystując swoją technikę i szybkość. Powołany do kadry województwa swojego rocznika przyczynił się do zdobycia Pucharu Kazimierza Górskiego w 2001 roku. W finałowym spotkaniu zdobył dwie bramki. W 2003 roku grał w drużynie kadry województwa – czwarte miejsce Pucharu Michałowicza.
Powołany został do Kadry Polski U14 przez trenera Andrzeja Zamilskiego. Po kilku wyjazdach zapytałem trenera Andrzeja, dlaczego dalej nie powoływał Łukasza? Powiedział mi że Łukasz to dobry zawodnik, ale ciągle chce mieć piłkę tylko dla siebie i kręci kółeczko. To chyba cała prawda o grze Łukasza, był dużym talentem, ale nie potrafił w tym czasie w pełni dostrzec kolegów. Być może trochę za długo, bo aż do 21 roku życia ,grał w czwartoligowej Mrągowii. Testowany był w ekstraklasowej Jagiellonii. W sezonie 2010/11 grał w drugoligowym Jezioraku Iława. W latach 2012-17 był czołowym zawodnikiem w trzecioligowym Płomieniu Ełk, Finishparkiecie Nowe Miasto Lubawskie, Sokole Ostróda i Huraganie Morąg. Wszechstronność Łukasza sprawdzał trener kadry futsalu na konsultacji w Lubawie. W 2014 roku był na konsultacji w pierwszoligowym Stomilu Olsztyn, ale nie spodobał się trenerowi Łopatce. W latach 2017-20 grał ponownie w czwartoligowej Mrągowie. Wysoko ceniono grę Kuśnierza w drugoligowym Zniczu Biała Piska w latach 2019-22. Obecnie gra w Mrągowie oraz szkoli młodych zawodników.
Radosław Wenta ur. 2 marca 1967 roku w Olsztynie. Grę w piłkę rozpoczął w Gwardii Olsztyn. W latach 1979-1985 grał w zespołach młodzieżowych tego klubu. Wyróżniający się junior był powoływany do reprezentacji województwa grającej w Pucharze im. Dr. Michałowicza. W latach 1982/83 był powoływany do kadry juniorów U15 i U16. Trener Janusz Wójcik.
W sezonie 1994/95 wraz z zespołem zdobył 1 miejsce w mistrzostwach województwa juniorów. Grał także w reprezentacji kraju juniorów Gwardyjskiego Pionu Sportowego. Latem 1985 roku po likwidacji sekcji piłki nożnej, przeszedł z całym zespołem do KKS Warmia Olsztyn. W okresie studiów w Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku ukończył kierunek nauczycielski oraz został trenerem II Klasy. W okresie tym grał także w SKS Bałtyk Gdynia w zespole rezerw. Z klubem tym w sezonie 1988/89 wygrał Klasę Okręgową.
Jako nauczyciel wychowania fizycznego od 1993 roku pracuje w Liceum Ogólnokształcącym nr 1 w Olsztynie. Obecnie jest Wicedyrektorem tej prestiżowej szkoły średniej.
Trener zespołów młodzieżowych w OKS Stomil Olsztyn. W sezonie 1994/95 zdobył mistrzostwo województwa młodzików. Awansował do rozgrywek międzywojewódzkich i w sezonie 1997/98 zajął 2 miejsce w lidze juniorów młodszych. Członek Wydziału Szkolenia OZPN, w latach 1991-95. Trener kadry województwa warmińsko-mazurskiego rocznika 1988 w okresie 2002-2004. W 2003 roku drużyna ta zajęła czwarte miejsce w Pucharze imienia doktora Jerzego Michałowicza w Słubicach.
W sezonie 2006/07 zdobył mistrzostwo województwa juniorów młodszych. Spotkanie w ramach MP rozegrali z Legią Warszawa i przegrali 1:2 i 0:3. W latach 2018/2020 trenował zespół seniorów Fortuny Gągławki . W sezonie 2018/19 awansował do Klasy Okręgowej.
Tytuł trenera I Klasy uzyskał po kursie w COS w 2003 roku. Aby uzyskać licencje ukończył kurs UEFA B. Obecnie prowadzi zajęcia z młodymi piłkarzami w Akademii Stomilu Olsztyn.
Wojciech Linow
Źródło: Gazeta Olsztyńska/własne