“Z kart historii” Motor Lubawa

Wznawiamy cykl “Z kart historii”, w którym przedstawiamy historię klubów z naszego województwa. Bohaterem dzisiejszego artykułu jest Motor Lubawa.

Pełna nazwa: Międzyzakładowy Ludowy Klub Sportowy Motor Lubawa

Data założenia: 1967 rok

Barwy klubowe: zielono-biało-czerwone

Historia: W 1964 roku Lubawa obchodziła jubileusz 700-lecia nadania praw miejskich i postanowiono zorganizować turniej piłki nożnej o Puchar Przechodni 700-lecia Miasta. Odbył się on 5 lipca 1964 roku. Na 13 drużyn zaproszonych do turnieju przystąpiło 8: Wel Lidzbark Welski, Orkan Ostróda, LZS Smolniki, IKS Jeziorak Iława, Unia Susz, LZS Kisielice, Pogoń Prabuty i drużyna gospodarzy NLKS Jedność. Lubawa i Nowe Miasto w roku 1964 stanowiły jeden wspólny klub o nazwie: Nowomiejsko-Lubawski Klub Sportowy Jedność – z drużynami piłkarskimi w Lubawie i Nowym Mieście. Zwycięzcą pierwszej edycji Turnieju w Piłce Nożnej o Puchar Przechodni 700-lecia Miasta Lubawa została Unia Susz. Po tak udanej imprezie postanowiono, aby odbywała się ona cyklicznie co roku. W kolejnej edycji turnieju zwyciężyła drużyna Motor Węgorzewo, a w następnej zespół Unii Wąbrzeźno. IV Błyskawiczny Turniej Piłki Nożnej o Puchar Przechodni 700-lecia Miasta Lubawy, który odbył się w 1967 roku posiadał silną obsadę, a w tym gronie po raz pierwszy gościła założona w tym roku drużyna Motoru Lubawa. Początki Klubu Sportowego Motor Lubawa sięgają właśnie 1967 roku. Jan Domazer oraz Tadeusz Licznerski, którzy byli pracownikami Państwowego Ośrodka Maszynowego zwrócili się do swojego dyrektora z propozycją powołania przy zakładzie koła sportowego. Założona sekcja piłki nożnej miała stanowić przyczółek tworzonego Koła Sportowego LZS, które miało być w przyszłości poszerzone do rangi klubu.

Fot. Turniej 700-lecia, w białej koszuli stoi założyciel klubu Tadeusz Licznerski. Źródło: Archiwum klubu

Rok później (1968) na jedenaście drużyn występujących w turnieju 700-lecia Motor zajął wysokie czwarte miejsce, a drugi zespół uplasował się na szóstym miejscu (ostateczna klasyfikacja V turnieju: 1. Unia Wąbrzeźno, 2. Mławianka Mława, 3. Stal Grudziądz, 4. Motor I Lubawa, 5. Promień Kowalewo, 6. Motor II Lubawa, 7. Start Golub-Dobrzyń, 8. Sokół Ostróda 9. Jedność Nowe Miasto, 10. Start Nidzica, 11. Kormoran Wałdowo. Występ lubawskich drużyn uznano za udany. Za tak wysoką oceną przemawiało uzyskanie dobrych lokat końcowych i nawiązanie przez drużyny lubawskie walki o lokaty w pierwszej szóstce z drużynami z województwa bydgoskiego i warszawskiego. Być może dlatego w tym samym roku drużyna Motoru została zgłoszona do rozgrywek A klasy. W dniu 18 grudnia 1968 roku podczas zebrania sprawozdawczego powołano pierwszy zarząd, do którego weszli: Bernard Szymanowski, Henryk Piszczatowski, Mieczysław Sobiechowski, Józef Żuralski, Jerzy Pyrzycki, Stefan Wesołowski, Jerzy Kulesza, Edward Pokojski, Jan Domazer, Zygfryd Płoskoński, Ignacy Adamus, Andrzej Kleina, Ludwik Sadowski, Bernard Tecław i Tadeusz Licznerski. Pierwszy 13-osobowy zarząd na stanowisko prezesa wybrał Bernarda Szymanowskiego. Drużyna Motoru czyniła postępy. Już w 1970 roku zagrała w wielkim finale turnieju 700-lecia z Huraganem Morąg. W regulaminowym czasie gry padł remis, a po serii rzutów karnych puchar trafił w ręce zawodników z Morąga. Rok później Motor znowu doszedł do finału i po raz kolejny zdobył wysokie drugie miejsce. W 1973 roku nastąpiła zmiana prezesa, szefem klubu został Józef Kurszewski, wieloletni dyrektor Państwowego Ośrodka Maszynowego. Nowy prezes stanowisko piastował, aż przez dwadzieścia dwa kolejne lata.

Fot. Pierwszy od lewej stoi Józef Kurszewski – wieloletni prezes Motoru. Źródło: Archiwum klubu.

13 października 1977 roku w świetlicy Spółdzielni Mieszkaniowej „Zgoda” w Lubawie odbyło się Walne Zebranie założycielskie Międzyzakładowego Klubu Sportowego Motor, który stał się klubem wielosekcyjnym. Na stanowisko trenera piłki nożnej wybrano Emila Szupina. 10 listopada klub wystąpił do Rady Wojewódzkiej Ludowych Zespołów Sportowych o przyjęcie do Federacji Ludowe Zespoły Sportowe. W odpowiedzi uzyskano decyzję zarządzającą wpisanie klubu o nazwie Międzyzakładowy Ludowy Klub Sportowy „Motor” w Lubawie do rejestru stowarzyszeń i związków Urzędu Miasta i Gminy w Lubawie pod nr 3. Do decyzji dołączono statut regulujący cele i zasady działalności klubu. Niestety brak jest informacji na temat występów Motoru w rozgrywkach ligowych. Na pewno wiadomo, że w latach 1979-1987 Motor grał w B klasie. Rundę wiosenną sezonu 1986/1987 rozpoczął pod opieką nowego trenera grupy seniorów Mirosława Olejniczka. Poza tym funkcjonowały jeszcze grupy szkoleniowe juniorów młodszych oraz trampkarzy. Kierownikiem sekcji został Marian Kowalkowski. Tą rundę potraktowano jako etap przygotowań do następnego sezonu, w którym szkoleniowcowi i zawodnikom postawiono jako cel wywalczenie awansu do A klasy. Zawodnicy sprostali zadaniu i w sezonie 1987/1988 wygrali rozgrywki klasy B awansowali do A klasy.

Fot. W środku w garniturze – trener Mirosław Olejniczak. Źródło: Archiwum klubu.

Po awansie, do rozgrywek sezonu 1988/1989 klub musiał zgłosić cztery drużyny, gdyż taki był wymóg na szczeblu A klasy. Mimo kłopotów udało się ostatecznie wystartować z czterema zespołami: seniorów, juniorów, juniorów młodszych i trampkarzy. Motor w swoim pierwszym sezonie A klasy zajął przyzwoite 7 miejsce. Już w następnym roku lubawska drużyna była bezkonkurencyjna i wywalczyła awans do klasy okręgowej, co zostało uznane za duży sukces. Jako beniaminek w pierwszym sezonie w „okręgówce” (1990/1991) Motor grał w kratkę, ale zdołał się utrzymać zajmując 9 miejsce w ligowej tabeli. Rok później rozgrywki dla MLKS-u były bardzo nie udane i drużyna spadła do niższej ligi, sprawiając spory zawód swoim kibicom. Po spadku, przed sezonem 1992/1993 drużynę, jako szkoleniowiec przejmuje Marek Olejniczak – syn byłego szkoleniowca. Grupa seniorów prowadzona przez nowego opiekuna zajęła na koniec sezonu w A klasie piątą lokatę. Przed sezonem 1993/1994 opiekę nad drużyną powierzono Markowi Borkowskiemu, który wcześniej był trenerem lubawskich juniorów. Pod jego wodzą drużyna zajęła 9 miejsce. W lecie, na miesiąc przed kolejnymi rozgrywkami ponownie trenerem został Marek Olejniczak, a pomagał mu jako II trener zasłużony i długoletni zawodnik Franciszek Puwalski. Celem szkoleniowców była budowa drużyny z myślą o wywalczeniu awansu do klasy okręgowej w oparciu o swoich wychowanków. Na koniec sezonu zespół zajął piątą lokatę. W tym okresie sekcja piłki nożnej przeżywała ogromne problemy finansowe i organizacyjne. Taki stan rzeczy spowodował złe przygotowanie drużyny do rozgrywek sezonu 1995/1996, a cześć zawodników zrezygnowała z gry. Brak wyników i niska frekwencja na treningach grupy seniorów spowodowała odwołanie z funkcji trenera Marka Olejniczka, a powołanie na to stanowisko jego ojca Mirosława. Był to ciężki okres dla nowego szkoleniowca i zawodników. Nastąpiły kolejne zmiany, na stanowisko prezesa wybrano Józefa Blanka, v-ce prezesem do spraw piłki nożnej został Jarosław Eremus. Na trzy kolejki przed zakończeniem rundy jesiennej opiekę nad drużyną seniorów powierzono trenerom Markowi Borkowskiemu i Miłosławowi Szczypskiemu. Drużyna na koniec sezonu uplasowała się w A klasie na 9 miejscu. Przemiany ustrojowe i gospodarcze początku lat 90’ postawiły przed działaczami kolejne wyzwanie. Aby klub mógł normalnie funkcjonować, należało znaleźć sponsorów. Przez wiele lat udawało to się z różnym skutkiem, ale mocna gospodarczo rzemieślnicza w Lubawie stanęła na wysokości zadania i podjęła wyzwanie finansowania Motoru. Przed nowym sezonem 1996/1997 z pełnionej funkcji rezygnuje Jarosław Eremus, a Motor Lubawa łączy się z drużyną rezerw Jeziorka Iława występującą w lidze okręgowej, tworząc drużynę ze sponsorem w nazwie głównej Motor-Szynaka Lubawa. Zespół rozpoczyna swoją przygodę z okręgówką po raz kolejny, niejako „kuchennymi drzwiami”. Trenerem seniorskiego zespołu został Józef Gaćkowski z Iławy, a prezesem klubu Tadeusz Musiał. Zespół zasilają zawodnicy Jezioraka Iława: Paweł Korpalski, Tomasz Grysz i Piotr Pasik. Zmiana szkoleniowca wyszła klubowi na dobre, gdyż zwiększyła się frekwencja i zaangażowanie w treningi. Sezon Motor kończy na 8 miejscu, a na mecze uczęszcza rzesza kibiców.

Fot. Jan Szynaka (w żółtym krawacie) w towarzystwie byłego trenera reprezentacji Polski w piłce nożnej Andrzeja Strejlaua (w jasnej marynarce) na stadionie w Lubawie. Źródło: Archiwum klubu.

W latach 90’ dumą Motoru były drużyny juniorskie prowadzone przez trenera Jerzego Sendlewskiego i Marka Borkowskiego. To właśnie oni wychowali wielu zawodników, którzy trafiali nawet do Kadry Województwa i zasilali szeregi seniorów. Po niespełna roku funkcję prezesa przejmuje Michał Tchórz, a klub wraca do starej nazwy. Po poprzednim sezonie na głowy piłkarzy Motoru Lubawa posypało się sporo krytyki. Tym razem przed drużyną postawiono sprawę jasno. Albo zdobywacie mistrzostwo okręgu, albo szukajcie sobie nowych klubów. Drużynie wiedzie się znacznie lepiej. Po rundzie jesiennej zajmuje 5 miejsce, tracąc do liderującej Łyny Sępopol zaledwie 4 punkty. W przerwie zimowej trenera Józefa Gaćkowskiego zastępuje Marek Czacharowski, a zespół bierze się ostro do pracy i pod jego wodzą pnie się w górę tabeli, w ostatnim mecz zwyciężając Huragan w Morągu aż 6:0. Sezon 1997/1998 Motor kończy historycznym awansem do IV ligi Międzywojewódzkiej, gdzie trafia do bardzo silnej grupy, w której w wielu drużynach grają zawodnicy z bogatą przeszłością ligową, a nawet reprezentacyjną np. Śrutwa, Kozioł czy Wróblewski. Według starego podziału administracyjnego w II grupie IV ligi grają drużyny z województwa olsztyńskiego, białostockiego, suwalskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego i warszawskiego. Lubawski Motor dzięki zwycięstwu w ostatnim meczu z Olimpią w Warszawie uniknął spadku i utrzymał się w IV lidze. W Motorze już wtedy występowało wielu zawodników z ościennych miast: Iławy, Ostródy, Nowego Miasta czy Brodnicy. Najskuteczniejszym strzelcem drużyny był wychowanek Michał Karkut, który strzelił 12 bramek. W kolejnym sezonie 1999/2000 „motorowcom” nie wiodło się najlepiej. W przerwie zimowej po serii słabszych występów prezesem zostaje Jan Szynaka, a trenerem zasłużony piłkarz Marek Olejniczak. Po krótkim czasie funkcję trenera przejmuje Andrzej Malanowski, który też zostaje zmieniony. Funkcję trenera przejmuje Leszek Dutkiewicz. Niestety Motorowi nie udaje się wyjść z dołka. Na szczęście drużynę przed degradacją ratuje reorganizacja rozgrywek i powołanie od sezonu 2000/2001 warmińsko-mazurskiej IV ligi, do której przystępuje Motor. Początek XXI wieku to w Motorze czas zawieruchy i wstrząsów, zwłaszcza na szczeblach władzy. W wojewódzkich rozgrywkach IV ligi piłkarze radzą sobie przyzwoicie, a pochwalić należy to, że trzon drużyny stanowią wychowankowie klubu. W lubawskiej drużynie występowali wówczas: Jarosław Krajzewicz, Janusz Szczygłowski, Tomasz Roguszczak, Jarosław Olejniczak, Marcin Krauze, Tomasz Gergola, Robert Dembski, Paweł Szefler, Daniel Jędrychowski, Dariusz Komorowski, Michał Karkut, Marcin Karkut, Łukasz Karkut, Karol Malinowski, Radosław Rybiński, Łukasz Wiergowski i Mariusz Lipowski. Zespół kończy rozgrywki na 8 miejscu. Sytuacja w klubie klaruje się dopiero w lipcu 2001 roku, kiedy prezesem zostaje Ryszard Góralski, który przez wiele kolejnych lat sterował lubawską piłką. Ważną postacią w klubie staje się Marek Sapiński, który w latach 1982-1984 pełnił funkcję prezesa Granicy Kętrzyn. W Motorze pełnił różne funkcje: kilkakrotnie był członkiem zarządu, sekretarzem, a także kierownikiem klubu. Sezon 2001/2002 jest najlepszym w historii przygody z IV ligą. W styczniu 2002 roku, na krótko trenera Leszka Dutkiewicza zastępuje Marek Olejniczak. Motor na koniec sezonu zajmuje wysokie 5 miejsce. W czerwcu 2002 roku szkoleniowcem Motoru na dłuższy czas zostaje Jerzy Budziłek z Olsztyna. W swojej bogatej karierze prowadził takie zespoły jak: Stomil Olsztyn, Świt Nowy Dwór Mazowiecki czy Polonia Lidzbarki Warmiński. Od tej chwili drużynę zaczyna zasilać „armia zaciężna” z Olsztyna, a w pewnym momencie piłkarzy z ościennych miast było więcej niż wychowanków klubu. Coraz bardziej w sport angażuje się miejski samorząd. Olsztyńskiemu szkoleniowcowi idzie w kratkę prowadzenie Motoru, jednak dysponuje dużym kredytem zaufania władz klubu. W pierwszym sezonie pod wodzą tego szkoleniowca Motor zajmuje 15 miejsce, przez kolejne dwa sezony plasuje się na 10 miejscu. W sezonie 2005/2006 zajmuje wysoką 5 lokatę, a rok później kończy sezon 4 ligi na 9 miejscu. We wrześniu 2007 roku nastąpiła zmiana na stanowisku trenera. Miejsce Jerzego Budziłka zajął pierwszy zagraniczny trener w dziejach Motoru Armen Hakobyan. Nie utrzymał się jednak długo w roli trenera i jego miejsce zajął Zbigniew Lewkowicz z Ostródy. Niestety Motor zalicza piłkarską wpadkę, zajmując dopiero przedostatnią, 15 pozycję. Przed spadkiem Motor ponownie uchroniła jednak reorganizacja rozgrywek, w wyniku której „motorowcy” nie spadają do klasy okręgowej, tylko mają szansę na utrzymanie grając mecze barażowe z Ewingami Zalewo. Na ławce trenerskiej Motoru zasiada Wojciech Tarnowski – nauczyciel wychowania fizycznego i znany trener z Iławy. W pierwszym meczu motorowcy ulegli Ewingom w Zalewie 2:3, jednak w rewanżu na własnym boisku nie pozostawili złudzeń i wygrali aż 9:0. Motor utrzymał się w IV lidze, a przed szkoleniowcem i zawodnikami postawiony zostaje ambity cel awansu do III ligi. Znakomity były zawodnik i bardzo dobry trener Wojciech Tarnowski wywiązał się w pełni z powierzonego mu zadania i w sezonie 2008/2009 wprowadza lubawski Motor do III ligi. W tym sezonie skład Motoru prezentował się następująco: Jacek Malanowski, Szymon Niestatek, Łukasz Michałowski, Maciej Waląg, Krzysztof Górzec, Łukasz Kłosowski, Radosław Makowski, Michał Maj, Przemysław Czerwiński, Mariusz Lipowski, Maciej Zglenicki, Bazyli Jabłonowski, Piotr Piceluk, Jarosław Kaszuba, Adrian Mederski, Łukasz Rubalewski, Mateusz Kowalski, Przemysław Józefowicz, Leszek Strygun, Karol Malinowski, Jarosław Szulc, Arkadiusz Modrzewski, Tomasz Więcek, Piotr Gasperowicz, Daniel Malinowski. Najskuteczniejszym strzelcem zespołu okazał się został Bazyli Jabłonkowski, który strzelił 16 bramek. MLKS Motor Lubawa występował nieprzerwanie w IV lidze, aż przez jedenaście sezonów, to jest od sezonu 1998/1999 do 2008/2009. Drużyna z Lubawy jest jedyną w województwie warmińsko-mazurskim, która przez tyle lat grała w IV lidze bez przerwy. Motor w IV lidze rozegrał ogółem 383 mecze, zdobył 479 punktów, 554 bramki oraz stracił 620 bramek. Spotkał się w tym czasie z czterdziestoma zespołami. Najwięcej pojedynków, po osiemnaście Motor rozegrał z Mrągowią Mrągowo i Polonią Pasłęk. Po tym niezwykle udanym sezonie drużynę opuścił twórca sukcesu, trener Wojciech Tarnowski, który przeniósł się do II-ligowego Jeziorka Iława. Nowym trenerem Motoru został doświadczony Tadeusz Justka. Po awansie do III ligi dochodzi do kilka zmian w składzie zespołu. Drużynę opuściło 9 zawodników, a w ich miejsce przyszło 8 nowych. Największym wzmocnieniem okazał się Piotr Żurawel, który w debiutanckim sezonie Motoru w III lidze strzelił kilka bardzo ważnych bramek. Zespół od początku sezonu 2009/2010 spisywał się znakomicie i mimo tego, że był tylko beniaminkiem, na półmetku ligi zajmował bardzo wysoką czwartą lokatę. Po ponad dziesięciu miesiącach pracy w wyniku konfliktu z zarządem zostaje zwolniony trener Tadeusz Justka. W maju 2010 roku stanowisko trenera pierwszej drużyny obejmuje dotychczasowy szkoleniowiec juniorów Andrzej Błaszkowski. Na koniec sezonu Motor zajmuje 7 miejsce w tabeli. Po zakończeniu rozgrywek z funkcji prezesa rezygnuje Ryszard Góralski. Na jego miejsce zostaje wybrany Piotr Truszczyński, który jest właścicielem firmy Szkłomal z Lubawy. 14 lipca 2010 roku po długiej chorobie w iławskim szpitalu umiera wieloletni kierownik klubu Marek Sapiński. Nowym kierownikiem zostaje były trener i piłkarz Motoru Marek Olejniczak.

Fot. Zasłużony dla lubawskiej piłki – śp. Marek Sapiński. Źródło: Głos Lubawski.

Oprócz nowo wybranego prezesa w skład zarządu weszli: Teresa Szczypska, Tadeusz Licznerski, Marek Goniszewski oraz Karol Malinowski. W sezonie 2010/11 drużyna Motoru Lubawa występuje pod nazwą sponsora MLKS Szynaka Motor Lubawa.

Fot. Drużyna MLKS-u w sezonie 2010/2011. Źródło: Głos Lubawski.

Nowemu właścicielowi oraz prezesowi przyświeca hasło „promujemy lubawskich piłkarzy”. Klub pozbywa się kilku zawodników z zewnątrz, a w ich miejsce wracają lubawianie grający w innych zespołach z regionu. Ponadto do zespołu dochodzi kilku najzdolniejszych juniorów. Na stanowisku trenera pozostaje Andrzej Błaszkowski. Na trybunach zaczyna pojawiać się więcej kibiców, co jest sukcesem nowych władz klubu. W kolejnych latach lubawski Motor z różnymi efektami występuje w III lidze podlasko-warmińsko-mazurskiej. Niestety sezon 2013/2014 kończy na miejscu spadkowym i powraca do IV ligi, w której spędza dwa lata, by w sezonie 2015/16 awansować do nowej III ligi. Niestety występu w tej klasie rozgrywkowej zespół z Lubawy nie będzie wspominał zbyt dobrze ponieważ sezon skończył na ostatnim, spadkowym miejscu z dorobkiem 5 punktów. Na uwagę zasługuje fakt, że w jednym ze spotkań ligowych Motorowi Lubawa przyszło mierzyć się z Widzewem Łódź w meczu otwarcia nowego stadionu w Łodzi! Obecnie bohater naszego cyklu występuje w IV lidze, gdzie po 18 rozegranych meczach zajmuje 6-tą pozycję w tabeli.

Fot. Motor Lubawa w IV Lidze w sezonie 2017/18.

Najbardziej utytułowani piłkarze grający klubie:

• Łukasz Gikiewicz – urodził się 26 października 1987 roku w Olsztynie. Juniorskie czasy swojej kariery „Giki” spędził w olsztyńskich klubach. Do Motoru przybył z DKS Dobre Miasto Lubawskie w sezonie 2005/2006 i od początku prezentował się bardzo dobrze, co zaowocowało transferem do Drwęcy Nowe Miasto Lubawskie już po pierwszym sezonie gry w Lubawie. Olsztynianin mimo młodego wieku występował już w kilku dużych, polskich klubach: Olimpia Elbląg, Polonia Bytom czy ŁKS Łódź. Występował w ekstraklasowym WKS Śląsk Wrocław, skąd przeszedł do Eintrachtu Brunszwik, a następnie FC Freiburg.
• Krzysztof Pilarz – urodził się 9 listopada 1980 roku w Nowym Dworze Gdańskim. Od początku swojej przygody z piłką gra na pozycji bramkarza. W życiorysie tego zawodnika na próżno szukać nazwy klubu z Lubawy, jednakże zagrał on w Motorze jeden mecz. Będąc zawodnikiem Jeziorka Iława zagrał w Motorze, który był rezerwami iławskiego II-ligowca. Przygoda z Lubawą była bardzo krótka, gdyż Pilarz wrócił w rodzinne stronny i został zawodnikiem drużyny z Gdańska. Przez kilka lat występował w Ruchu Chorzów, jednak w rundzie rewanżowej sezonu 2010/2011 przeniósł się do kieleckiej Korony.
• Aziz Mamedov – urodził się 7 sierpnia 1984 roku. Był pierwszym i na razie jedynym obcokrajowcem w barwach Motoru. Do klubu przybył w drugiej części sezonu 2006/2007 i grał bardzo krótko, bo tylko przez trzy miesiące.Aziz jest Rosjaninem, ale ze względu na powołanie do kadry młodzieżowej Azerbejdżanu, przyjął także azerskie obywatelstwo. W przeszłości zawodnik ten występował w pierwszoligowym klubie MKT Araz i grając w Pucharze UEFA rywalizował z Groclinem Grodzisk Wielkopolski. Po rozstaniu z Motorem był jeszcze testowany w kilku polskich klubach, jednak nigdzie się nie sprawdził i wrócił w rodzinne strony.
• Piotr Żurawel – urodził się 2 lutego 1984 roku w Krakowie. Filigranowy napastnik został sprowadzony do Motoru z Huraganu Morąg i bardzo szybko stał się ulubieńcem lubawskiej publiczności. Strzelił kilka bardzo ważnych, czym zaskarbił sobie sympatię kibiców. Po pół roku opuścił Lubawę i postanowił spróbować swoich sił za granicą. Przeniósł się do luksemburskiego Witz 71, ale przygoda ta trwała tylko rok, po którym zawodnik wrócił do Polski i przeniósł się do OKS 1945 Olsztyn. Niestety nie wywalczył sobie miejsca w składzie i występował w drużynie rezerw. Obecnie jest II trenerem w Huraganie Morąg i prowadzi w Olsztynie swoją szkółkę piłkarską dla dzieci.